90 pułk piechoty (90 pp) – jednostka piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk powstał w latach 1951–1952 w garnizonie Zgorzelec, jako część 27 Dywizji Piechoty, według etatu Nr 2/130, który przewidywał 1233 żołnierzy oraz 31 pracowników cywilnych. W okresie zimowym 1952/1953 jednostka została przekształcona na etat Nr 2/157, co zmniejszyło jej stan do 796 żołnierzy i 12 pracowników cywilnych, a także obejmowało 7 pojazdów i 135 koni. W wyniku redukcji Sił Zbrojnych PRL, pułk został rozformowany do 20 grudnia 1955 roku.
Struktura organizacyjna
Na podstawie etatu Nr 2/130, struktura pułku obejmowała:
- dowództwo i sztab
- dwa bataliony piechoty
- artylerię pułkową (dwie baterie armat kal. 76 mm oraz bateria moździerzy)
- pułkową szkołę podoficerską
- kompanię łączności
- kompanię gospodarczą
- pluton saperów
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. OCLC 830528040.
