90 pułk artylerii haubic
90 pułk artylerii haubic (90 pah) to jednostka artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został utworzony w wrześniu i październiku 1945 roku na obszarze Poznańskiego Okręgu Wojskowego z nadwyżek po rozwiązanej 2 Brygadzie Artylerii Haubic. Jednostka została zorganizowana zgodnie z etatem Nr 4/10 pułku artylerii haubic 122 mm Rezerwy Naczelnego Dowództwa na stopie „P”, a następnie przeniesiona do garnizonu Słupsk w Pomorskim Okręgu Wojskowym.
W lutym 1946 roku pułk przeszedł reorganizację i przekształcił się w 30 dywizjon artylerii haubic, który w grudniu tego samego roku otrzymał nazwę wyróżniającą „Berliński”.
Struktura organizacyjna według etatu Nr 4/10
W skład jednostki wchodziły:
- Dowództwo pułku
- dwa dywizjony artylerii haubic, każdy z trzema bateriami
- bateria sztabowa, a w jej składzie pluton rozpoznawczy, pluton łączności oraz pluton topograficzny
- szkoła pułkowa
- pluton transportowy
- pluton remontowy
- warsztat techniczny
- warsztat mundurowy
- magazyny
- ambulatorium
Stan etatowy wynosił 10 pracowników oraz 619 żołnierzy, w tym 103 oficerów, 180 podoficerów i 336 szeregowców. Na uzbrojeniu jednostki znajdowały się dwadzieścia cztery 122 mm haubice wz. 1938 (M-38).
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Jerzy Poksiński, Pomorski Okręg Wojskowy 1945-1949, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2/3 (104/105), Warszawa 1983