9 Pułk Strzelców Granicznych

9 Pułk Strzelców Granicznych

9 Pułk Strzelców Granicznych był jednostką organizacyjną Strzelców Granicznych w okresie II Rzeczypospolitej.

Jednostka ta powstała z 1 samodzielnego dywizjonu Strzelców Granicznych, podczas gdy 2 dywizjon został utworzony z kadry szwadronu szkolnego oraz z naboru nowych rekrutów.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Po reorganizacji formacji granicznych w marcu 1920 roku, przystąpiono do tworzenia większych jednostek i zwiększania stanu osobowego korpusu. Na mocy rozkazu ministra spraw wojskowych z 7 maja 1920, postanowiono sformować 9 pułk Strzelców Granicznych. W rozkazie zawarto następujące polecenia:

Dowództwo samodzielnego dywizjonu zostało przekształcone w dowództwo 9 pułku Strzelców Granicznych, a dotychczasowy dowódca dywizjonu objął tymczasowo dowództwo pułku. 1 samodzielny dywizjon StG stał się I/9 pStG, a jego dowództwo utworzono z personelu dowództw szwadronów.

II dywizjon został utworzony poprzez wydzielenie czterech szwadronów liniowych z szwadronu szkolnego, a jego dowództwo pochodziło z personelu szwadronów, w tym szwadronu szkolnego.

Szwadron szkolny 1 samodzielnego dywizjonu StG został przemianowany na szwadron szkolny 9 pułku.

Proces formowania przebiegał stosunkowo sprawnie, jednak znacznie odczuwano braki w koniach taborowych. Zgodnie z meldunkiem z 9 maja, pododdziały 9 pułku nie mogły wyruszyć na granicę z powodu niedoboru koni taborowych.

Zgodnie z rozkazem formacyjnym, pułk został przeznaczony do ochrony odcinka kordonu sanitarnego wzdłuż wschodnich granic powiatów Łuck, Dubno, Krzemieniec i po zakończeniu formowania miał zostać wyłączony z podporządkowania DOG Warszawa i włączony do DOG Lublin.

W połowie czerwca 1920 roku 9 pułk Strzelców Granicznych został przeniesiony do innego rejonu.

9 listopada 1920 roku szkolny szwadron 9 pułku StG został przekształcony w szwadron zapasowy 1 pułku strzelców konnych, a dowództwo nad nim objął mjr Skoryna.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku:

  • ppłk Stanisław Szemioth (V 1920 –)
  • ppłk Witold Sieciński (p.o. od 14 X 1920)

Obsada personalna pułku na dzień 9 czerwca 1920:

  • dowódca pułku – ppłk Stanisław Szemioth
  • zastępca dowódcy pułku – mjr Juliusz Menżet
  • adiutant pułku – ppor. Kazimierz Szumski
  • kapelan – ks. kpl. Hipolit Skibiński
  • dowódca I dywizjonu – mjr Marian Norejko
  • dowódca 1 szwadronu – por. Roman Rumsza
  • dowódca 2 szwadronu – kpt. Adam Leszuk
  • dowódca 3 szwadronu – por. Stanisław Ulankiewicz
  • dowódca 4 szwadronu – por. Czesław Orło
  • dowódca II dywizjonu – mjr Gustaw Soszyński
  • dowódca 5 szwadronu – rtm. Piotr Powszedny
  • dowódca 6 szwadronu – ppor. Hipolit Ciągliński
  • dowódca 7 szwadronu – ppor. Józef Jerzy Mularczyk
  • dowódca 8 szwadronu – rtm. Antoni Hajkiewicz
  • dowódca szwadronu szkolnego – ppor. Apolinary Dudziński

Obsada personalna pułku na dzień 29 września 1920:

  • dowódca pułku – ppłk Witold Sieciński
  • zastępca dowódcy pułku – mjr Kazimierz Sokołowski
  • adiutant pułku – kpt. Kazimierz Szumski
  • kapelan – ks. kpl. Hipolit Skibiński
  • dowódca I dywizjonu – kpt. Adam Leszuk
  • dowódca 1 szwadronu – por. Feliks Żurawski
  • dowódca 2 szwadronu – por. Jan Krzeczkowski
  • dowódca 3 szwadronu – ppor/por. Czesław Kiełbiewski (Kiełbiński)
  • dowódca 4 szwadronu – por. Zygmunt Studziński
  • dowódca II dywizjonu – mjr Gustaw Soszyński
  • dowódca 5 szwadronu – kpt. Władysław Cywiński
  • dowódca 6 szwadronu – por. Mieczysław Kośmiński
  • dowódca 7 szwadronu – ppor./por. Józef Gaszyn Piekarski
  • dowódca 8 szwadronu – ppor. Józef Bieńkowski
  • dowódca szwadronu szkolnego – mjr Augustyn Skoryna
  • oficer szwadronu – ppor Czesław Kiełbiński
  • oficer szwadronu – ppor. Stefan Kuczyński

Ponadto w pułku służyli:

  • ppor Jerzy Łukaszewicz
  • ppor Jan Nowakowski
  • ppor Wacław Nowina-Przybylski

Przekształcenia

3 szwadron I dywizjonu 3 pułku Wojskowej Straży Granicznej → 1 samodzielny dywizjon Wojskowej Straży Granicznej (do 1 II 1920) → 1 samodzielny dywizjon Strzelców Granicznych (do V 1921) → 9 pułk Strzelców Granicznych ↘ rozformowany

Przypisy

Bibliografia

Materiały dotyczące przeformowania i rozformowania oddziałów Strzelców Granicznych 1920–1921 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

Zmiany organizacyjne w formacji Strzelców Granicznych 1920 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].

Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.

Antoni Krzysztof Sobczak: 9 Pułk Strzelców Granicznych i jego ciechanowski epizod (od 28 października do 1 grudnia 1920 r.) – przyczynek do historii polskich formacji granicznych. W: Wywiad i kontrwywiad a bezpieczeństwo Polski odrodzonej po 1918. Henryk Ćwięk (red.) Malwina Siewier (red.). Warszawa: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, 2019. ISBN 978-83-8098-803-3.

Imienne spisy oficerów inspektoratu, pułków, samodzielnych dywizjonów i szkoły podoficerskiej Wojskowej Straży Granicznej. 1919–1920 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.6/112.)