9 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

9 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (niem. Flakregiment 9., ros. 9-й полк зенитной артиллерии) był oddziałem w Siłach Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji na zakończenie II wojny światowej.

19 grudnia 1944 roku, dowództwo Luftwaffe wydało rozkaz dotyczący powołania wojsk lotniczych Sił Zbrojnych KONR. W ich strukturach miał znaleźć się zmotoryzowany pułk artylerii przeciwlotniczej, który obejmował sztab, zmotoryzowany pluton łączności oraz dwa 4-bateryjne dywizjony ciężkich dział przeciwlotniczych kal. 88 mm, a także 3-bateryjny dywizjon lekkich działek przeciwlotniczych kal. 37 i 20 mm. W lutym i marcu 1945 roku sformowano 9 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej, na czele którego stanął ppłk R. M. Wasiliew, wcześniej dowodzący kompanią 3 Pułku Piechoty w Rosyjskim Korpusie Ochronnym na Bałkanach. Na początku kwietnia pułk liczył około 2,8 tys. żołnierzy. Niestety, Niemcom nie udało się zaopatrzyć go w odpowiednie działa przeciwlotnicze oraz właściwe wyposażenie. Żołnierze otrzymali jedynie w ograniczonej ilości zdobyczne sowieckie działa przeciwlotnicze. W związku z tym część pułku została przekształcona w kursy szkoleniowe dla piechoty. Pod koniec kwietnia pułk poddał się Amerykanom.