9 Pułk Artylerii Polowej (USA)

9 pułk artylerii polowej

9 pułk artylerii polowej (ang. 9th Field Artillery Regiment) to jednostka artylerii polowej armii Stanów Zjednoczonych, która została założona 1 lipca 1916 roku.

Historia

Pułk ten został utworzony z części 1 pułku artylerii polowej stacjonującego na Hawajach w 1916 roku. Do roku 1919 jednostka ta miała swoją siedzibę w Fort Sill w stanie Oklahoma, gdzie 1 września 1921 roku została dezaktywowana. Pomimo tego, 1 batalion pułku kontynuował działalność w latach 1922–1927, z elementami stacjonującymi w Fort Des Moines w Iowa oraz Fort Riley w Kansas. Po dezaktywacji, w 1927 roku pułk został przeniesiony z 7 Dywizji do 9 Dywizji i zreorganizowany jako pułk dział 75 mm w ramach VII Korpusu. Personel jednostki został przydzielony do jednostki ćwiczącej w Camp McCoy w Wisconsin w 1927 roku oraz w Fort Riley w Kansas w latach 1928-1929.

W 1930 roku pułk został przydzielony do IV Korpusu, przekształcając się z 9 Dywizji na 4 Dywizję i zmieniając się w pułk haubic 155 mm. 1 batalion pułku został aktywowany w 1930 roku w Fort Lewis w stanie Waszyngton. W 1933 roku pułk został wycofany z IV Korpusu i przydzielony do IX Korpusu, a następnie przeniesiony z 4 Dywizji do 3 Dywizji. 2 batalion został aktywowany w 1939 roku, dołączając do 1 batalionu w Fort Lewis. 3 batalion został rozwiązany w 1939 roku. 1 października 1940 roku pułk przeszedł reorganizację, stając się 9 batalionem artylerii polowej w ramach transformacji armii na trójkowy system dywizyjny, co skutkowało wyeliminowaniem pułków artylerii polowej na rzecz niezależnych batalionów.