9 Kompania Artylerii Pieszej (9 kap) – była to jednostka artylerii pieszej Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
Zgodnie z rozkazem wykonawczym L. dz. 470/Art. Org. Mob. Tjn. dotyczącego nowej organizacji artylerii w czasie pokoju, wydanym 15 maja 1924 roku, przy 9 pułku artylerii ciężkiej utworzono Kompanię Artylerii Pieszej Nr 9. Kompania składała się z dwóch baterii, z których każda dysponowała czterema włoskimi armatami 75 mm wz. 1906. Była to jednostka przeznaczona do wyszkolenia. W aspekcie administracyjnym oraz mobilizacyjnym, kompania funkcjonowała jako pododdział 9 pac z prawami dywizjonu detaszowanego. W sierpniu tego samego roku, na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy kompanii został przeniesiony kapitan Teofil Tomaszewski z 20 pap, który pozostawał odkomenderowany na kursie w Szkole Strzelań Artylerii do 1 października 1924 roku. Na podstawie rozkazu wykonawczego L. dz. 2200 Og. Org. dotyczącego organizacji artylerii na stopie pokojowej na rok 1926/27 z 27 listopada 1925 roku, kompania została rozwiązana.
Kompania składała się z drużyny dowódcy oraz dwóch baterii. Drużyna dowódcy obejmowała 4 oficerów, 51 szeregowych, 7 koni wierzchowych oraz 16 koni artyleryjskich. W skład drużyny dowódcy wchodził jego poczet, sekcja łączności, oddział zaprzęgowy oraz funkcjonariusze. Każda z baterii liczyła 2 oficerów oraz 27 szeregowych, a także 3 konie wierzchowe.
Na przełomie 1924 i 1925 roku, w 9 kap służbę pełniło trzech oficerów artylerii, będących oficerami nadetatowymi 9 pac:
- kpt. Teofil Tomaszewski,
- kpt. Kazimierz Cepryński-Ciekawy (od 1 XI 1924),
- por. Oskar Kühnel (od XI 1924).
Rozwiązanie kompanii nie wpłynęło na zadania mobilizacyjne przypisane do 9 pac. Zgodnie z obowiązującym planem mobilizacyjnym „S”, pułk odpowiedzialny był za przygotowanie oraz przeprowadzenie mobilizacji 91 kompanii artylerii pieszej. Kompania miała osiągnąć gotowość w 7. dniu mobilizacji i składała się z trzech baterii, z których każda wyposażona była w dwa ciężkie działa rosyjskie. Na początku lat 30. XX wieku jednostka została wykreślona z tabeli mobilizacyjnej 9 pac, co było spowodowane przede wszystkim zużyciem sprzętu oraz niebezpieczną amunicją.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Andrzej Szczepański: 9 Pułk Artylerii Ciężkiej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1998, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISSN 08602360.
Piotr Zarzycki. Artyleria piesza w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (187), 2001. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. ISSN 1640-6281.