9 Kołobrzeski Batalion Saperów

9 Kołobrzeski batalion saperów (9 bsap) – to samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.

Historia

Jednostka została sformowana w Lebiedinie (w okolicach Sum) na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 1 z 1 kwietnia 1944, jako część 1 Warszawskiej Brygady Saperów. Otrzymała nazwę „Kołobrzeski” na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy Armii Czerwonej z 18 marca 1945. Wyróżniono ją krzyżem Virtuti Militari V klasy, nadanym rozkazem Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z 21 czerwca 1945, oraz orderem Czerwonej Gwiazdy, przyznanym uchwałą Rady Najwyższej ZSRR nr 253/132 z 9 lipca 1945.

Przysięgę żołnierze batalionu złożyli 9 lipca 1944 roku we wsi Ostrów na Wołyniu.

30 września 1967 roku dziedzictwo tradycji, numer i nazwę wyróżniającą przejął 51 batalion saperów w Ełku.

27 marca 1970 roku 9 Kołobrzeski batalion saperów został rozformowany.

Obsada personalna

Dowódcy batalionu:

  • kpt. Taras Czyżenek
  • kpt. Jan Żytło

Struktura organizacyjna

Etat 012/109 obejmował:

  • Dowództwo i sztab
  • pluton dowodzenia
  • 3 x kompania saperów
  • 3 x pluton saperów
  • drużyna zaopatrzenia
  • kwatermistrzostwo
  • punkt pomocy medycznej
  • lazaret weterynaryjny
  • warsztaty i magazyn techniczny
  • drużyna gospodarcza

Stan etatowy wynosił 321 żołnierzy, w tym: 31 oficerów, 62 podoficerów oraz 228 szeregowych.

Na wyposażeniu znajdowało się między innymi 483 miny.

Przypisy

Bibliografia

Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.

Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.

Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.