9 Batalion Straży Granicznej

9 Batalion Straży Granicznej

9 Batalion Straży Granicznej to jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych wydał rozkaz 9 listopada 1922 roku, w którym zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”. Równocześnie wprowadzono nową organizację wewnętrzną w tej formacji. 9 batalion celny został przekształcony w 9 batalion Straży Granicznej.

9 batalion Straży Granicznej działał w ramach Komendy Powiatowej Straży Granicznej z siedzibą w Święcianach, natomiast jego dowództwo znajdowało się w Duksztach. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych, składająca się z 3 plutonów, z których każdy miał po 2 karabiny maszynowe. Komendant batalionu miał pełne uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Całkowity etat batalionu obejmował 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów.

Zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z 24 maja 1923 roku, postanowiono o likwidacji Straży Granicznej do 1 lipca 1923 roku. Mimo to, 9 batalion Straży Granicznej, już w nowej strukturze etatowej, pozostał na granicy aż do jesieni 1923 roku. W zakresie budżetowym i gospodarczym podlegał Komendzie Okręgowej Policji Państwowej w Wilnie.

Później batalion przekazał swój odcinek Policji Państwowej i został rozwiązany.

Służba graniczna

Od lipca 1923 roku batalion zabezpieczał odcinek granicy litewskiej od Michalin (wył.) do Skorobogatych.

Sąsiednie bataliony

  • 43 batalion Straży Granicznej ⇔ 28 batalion Straży Granicznej − 1 grudnia 1922 i III 1923
  • Policja Państwowa ⇔ 28 batalion Straży Granicznej − po 1 lipca 1923

Wydarzenia

W dniu 14 kwietnia 1923 roku, podczas ataku na placówkę w Gubowie, zginął jeden z szeregowych oraz komendant batalionu, kapitan Dmochowski. Dodatkowo, dwóch żołnierzy zostało rannych, a 11 innych zostało uprowadzonych.

Kadra batalionu

Komendanci batalionu

Struktura organizacyjna

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
  • Artur Ochał: Na litewskiej rubieży Brygada KOP Grodno (1929-1939). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2017. ISBN 978-83-8098-148-5.
  • Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
  • Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
  • Wykaz placówek niektórych batalionów Straży Granicznej, 1922 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn. 161/52)
  • Szkice dyslokacyjne baonów Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn. 161/46.)
  • Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące organizacji sześciu batalionów Straży Granicznej na terenie Delegata Rządu w Wilnie, 1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn. 161/14.)
  • Rozkazy organizacyjne Głównej Komendy Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn. 161/77.)
Przeczytaj u przyjaciół: