8HevXII b

Rękopis oznaczony jako LXXVTS 10b to fragment Septuaginty spisany na pergaminie w formie zwoju. Datowany jest na okres między 50 rokiem p.n.e. a 50 rokiem n.e. Zawiera fragmenty biblijnej Księgi Zachariasza (8,18-9,7). Został odkryty na Pustyni Judzkiej w grocie Nachal Chewer i jest również znany jako numer 943b w klasyfikacji rękopisów Septuaginty według Alfreda Rahlfsa.

Charakterystyka

W tym rękopisie występuje tetragram w następujących miejscach: Zach 8,20, 9,1 (×2).

Manuskrypt został opublikowany w Supplements to Vetus Testamentum, tom X w 1963 roku. Jego pierwotne oznaczenie pochodzi od skróconej nazwy publikacji, w której został wydany (LXX – rękopis Septuaginty; Vetus Testamentum, Supplements tom X, zwój b, czyli drugi).

Rękopis jest przechowywany w Muzeum Rockefellera w Jerozolimie (8HevXII b).

Zobacz też

8HevXII a (LXXVTS 10a)
Se2grXII (LXXIEJ 12)

Przypisy

Bibliografia

Discoveries in the Judean Desert: VIII. The Greek Minor Prophets Scroll from Nahal Hever (8HevXIIgr). Emanuel Tov. Oxford: Clarendon Press, 1990, s. plate XIX. ISBN 978-0198263272.

Various Charts of Letter-Forms in Ancient Greek Manuscripts and Other Materials. [w:] Mr. Gary S. Dykes [on-line]. Biblical-data.org. [dostęp 2012-04-28].