88 Samodzielna Brygada Strzelecka
88 Samodzielna Brygada Strzelecka (ros. 88-я отдельная стрелковая бригада) to jednostka wojskowa Armii Czerwonej, składająca się z Chińczyków i Koreańczyków podczas II wojny światowej.
Historia
Jednostka została utworzona w lipcu/sierpniu 1942 roku na Dalekim Wschodzie. Podlegała sowieckiej 25 Armii. Dowództwo objął Chińczyk, podpułkownik Zhou Baozhong (周保中), a komisarzem politycznym był początkowo także Chińczyk, major Cui Shiquan (崔石泉), który od stycznia 1943 roku ustąpił miejsca majorowi W.J. Sierieginowi. Funkcję szefa sztabu pełnił major W.A. Samarczenko, a szefem wywiadu był kolejny Chińczyk, Feng Zhongyun (冯仲云).
Brygada składała się z Chińczyków i Koreańczyków, którzy byli rozmieszczeni w obozach „A” i „B” w rejonie Ussuryjska oraz na przedmieściach Kerki w Turkmenistanie. Część z nich to partyzanci komunistyczni, którzy zmuszeni byli przekroczyć sowiecką granicę. Brygada została uzupełniona przez sowieckich obywateli chińskiego i koreańskiego pochodzenia, osiągając liczebność około 1,5 tysiąca ludzi. Dysponowali oni 4312 karabinami, 370 karabinami automatycznymi, 48 lekkimi oraz 63 ręcznymi karabinami maszynowymi, a także 21 działami polowymi i 16 rusznicami przeciwpancernymi.
Dowództwo 1. batalionu, złożonego z Koreańczyków, objął kapitan Kim Song Ju, znany później jako Kim Ir Sen. Brygada stacjonowała we wsi Wiatskoje nad Amurem w rejonie Chabarowska. Nie została skierowana do walki, gdyż jej zadania ograniczały się do działań wywiadowczych i dywersyjnych przeciwko Japonii, a małe grupy zbrojne były przerzucane do Mandżurii i Korei. Chińczycy i Koreańczycy, poza szkoleniem w zakresie wywiadu i dywersji, poddawani byli intensywnemu szkoleniu ideologicznemu.
Po reorganizacji w kwietniu 1944 roku brygada składała się ze sztabu, oddziału politycznego, oddziału kontrwywiadowczego (Smiersz), czterech samodzielnych batalionów strzeleckich, batalionu karabinów maszynowych, samodzielnego dywizjonu artylerii, samodzielnej kompanii moździerzy, kompanii zwiadowczej, kompanii łączności, kompanii saperów, kompanii samochodowej oraz służb tyłowych, a także specjalnego kursu dla wojskowych wywiadowców. W połowie 1945 roku brygada została podporządkowana bezpośrednio sztabowi nowo sformowanego Frontu Dalekowschodniego.
W lipcu 1945 roku dowództwo brygady opracowało plan ataku dla wydzielonego 100-osobowego oddziału w Mandżurii, lecz nie został on zrealizowany. Jednostka nie brała również udziału w walkach 9 sierpnia, kiedy Armia Czerwona uderzyła na Mandżukuo, pozostając w rezerwie 25 Armii. W efekcie dowódca brygady skierował bezskuteczną prośbę o udział w działaniach wojennych do dowódcy Frontu Dalekowschodniego. Brygada została oficjalnie rozformowana 12 października 1945 roku. Chińczycy wrócili do swojej ojczyzny, wzmacniając tamtejszy ruch komunistyczny, natomiast Koreańczyków przewieziono do północnej Korei.