Bateria Motorowa Artylerii Przeciwlotniczej Typ B Nr 86
Był to pododdział artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego działający w okresie II Rzeczypospolitej.
Bateria ta nie istniała w strukturze wojskowej w czasie pokoju. Została zmobilizowana 24 sierpnia 1939 roku przez 6 dywizjon artylerii przeciwlotniczej, w garnizonie Lwów, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, i przydzielona do Podolskiej Brygady Kawalerii, w ramach której brała udział w kampanii wrześniowej. W jej skład wchodziły dwie 40 mm armaty przeciwlotnicze wzór 1936 oraz cztery ciągniki C2P.
1 września 1939 roku bateria wyładowała się z transportu w Nekli, gdzie dołączyła do brygady. Do 2 września zapewniała osłonę dla Podolskiej BK w rejonie Nekli. 3 września została skierowana do obrony przeciwlotniczej Poznania. W nocy z 4 na 5 września przemaszerowała do Gniezna, gdzie w okolicach cmentarza zajęła stanowiska ogniowe, mając na celu obronę powietrzną miasta. 5 września bateria zestrzeliła jeden samolot Luftwaffe. 10 września w Uniejowie, bateria, w towarzystwie kompanii ciężkich karabinów maszynowych przeciwlotniczych oraz taboru bojowego brygady, została zaskoczona silnym ogniem z bliskiej odległości i rozbita. Jeden pluton, późnym wieczorem, dotarł okrężną drogą do Wartkowic. Z powodu braku amunicji i paliwa pozostawiono armatę. Ocalały pluton przemaszerował do Warszawy, gdzie włączono go do obrony Pragi.
Obsada personalna baterii
- dowódca – kpt. Artur Franciszek Oswald Peschel
- dowódca 1 plutonu – por. rez. Marian Stanisław Hermansdorfer (poległ 15 IX pod Osmolinem)
- dowódca 2 plutonu – ppor. rez. Zbigniew August Dzikiewicz
Bibliografia
- Stanisław Truszkowski, Działania artylerii przeciwlotniczej w wojnie 1939 r. Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2 (84), Warszawa 1978, s. 212-236.
- Marian Winogrodzki, Podolska Brygada Kawalerii w działaniach wojennych 1939 r., cz. I Mobilizacja, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (129), Warszawa 1989, s. 326-342.