85W6-A Wiega (ros. 85В6-А Вега) to rosyjski pasywny system walki elektronicznej, który jest częścią wyposażenia Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
Historia
Na końcu lat dziewięćdziesiątych XX wieku, firma NPP Spiec-Radio z Biełgorodu (ros. Научно-производственное предприятие «Спец-радио») opracowała nowy pasywny system walki elektronicznej. Jego główną funkcją jest wykrywanie, identyfikacja i śledzenie celów powietrznych, naziemnych oraz nawodnych. System monitoruje przestrzeń powietrzną w swoim zasięgu, a także odbiera i przetwarza sygnały radiowe emitowane przez sprzęt elektroniczny przeciwnika. Został on publicznie zaprezentowany podczas Międzynarodowego Salonu Lotniczego i Kosmicznego MAKS-2003 w Żukowskim, a w tym samym roku wprowadzono go do użytku.
System składa się z stacji centralnej oraz trzech stacji wywiadu elektronicznego 85W6-E Orion (ros. 85В6-Е «Орион»). Stacje Orion mogą być rozmieszczone w odległości około 20 km od jednostki centralnej, co jest wynikiem ograniczeń w komunikacji między elementami systemu. Stacje te pracują w zakresie odbioru i wstępnego przetwarzania sygnałów radiowych. Zebrane informacje są przesyłane bezpiecznym kanałem do punktu kontrolnego, gdzie są analizowane. Dzięki triangulacji, system Wiega jest w stanie określić lokalizację obiektu oraz jego trajektorię. Uzyskane dane o wykrytych obiektach, ich położeniu i innych parametrach mogą być w czasie rzeczywistym przekazywane do systemów walki elektronicznej, jednostek obrony powietrznej czy lotnictwa bojowego.
Wersje
Na podstawie systemu stworzono modyfikację oznaczoną jako 85W6-W (ros. 85В6-В). W tej wersji system potrafi śledzić do 100 celów emisji radiowej w zakresie częstotliwości od 0,03 do 1,7 GHz.
Wykorzystanie bojowe
System był używany podczas rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2014 roku. Stacja robocza Orion została utracona przez armię rosyjską w 2015 roku w rejonie Debelcewa.
Konstrukcja
System Wiega jest zamontowany na czterech ciężarówkach Kamaz, z których każda holuje system zasilania na przyczepie. Antena odbiorcza znajduje się na przyczepie, natomiast sprzęt elektroniczny jest instalowany na nadwoziu ciężarówki. Obsługa potrzebuje od 5 do 10 minut, aby przygotować stację do pracy. W pozycji roboczej antena odbiorcza jest podnoszona na wysokość 13,5 metra i obraca się wokół osi pionowej z prędkością 180° na sekundę, przy maksymalnym kącie elewacji wynoszącym 20°. Wyposażenie stacji Orion umożliwia jednoczesne przetwarzanie informacji o 60 celach. Stacja ta pracuje w zakresie częstotliwości od 0,2 do 18 GHz oraz w paśmie 500 MHz z rozdzielczością do 1 MHz. Błąd kierunkowy w namiarze celu wynosi maksymalnie 2-3 stopnie. Zasięg wykrywania celów zależy od parametrów emitowanych sygnałów oraz użytych urządzeń. Bombowce strategiczne mogą być wykrywane z odległości około 400 km, natomiast samoloty lotnictwa taktycznego z odległości 150-200 km. Stacja Orion posiada wbudowaną bazę charakterystyk celów, co pozwala na analizę odebranych sygnałów i określenie prawdopodobnego typu celu. Pozyskane dane są przesyłane do jednostki centralnej lub innych odbiorców z opóźnieniem nie przekraczającym 6-10 sekund. W razie potrzeby stacja Orion może również działać samodzielnie.
Przypisy