85 mm armata przeciwlotnicza wz.1939 (52-K, KS-12)
85 mm armata przeciwlotnicza wz.1939 (52-K, KS-12) (ros. 85-мм зенитная пушка образца 1939 года, 52-К) to holowana armata przeciwlotnicza stworzona przez radzieckich inżynierów.
Projekt tej armaty został zrealizowany przez zespół pod przewodnictwem Ł.W. Ljuliewa. Jest to modyfikacja armaty przeciwlotniczej 76,2 mm wz. 1938, która z kolei była udoskonaloną wersją armaty 76,2 mm wz. 1931 (3-K), zaprojektowanej na podstawie dokumentacji niemieckiej firmy Rheinmetall. Do strzelania używa się naboje scalone z pociskiem odłamkowym o masie 9,54 kg, przeciwpancerno-smugowym o masie 9,2 kg oraz przeciwpancerno-smugowo-podkalibrowym o masie 4,99 kg.
W dniu ataku niemieckiego, który miał miejsce 22 czerwca 1941 r., Armia Czerwona dysponowała 2630 takimi armatami, a ich produkcja była kontynuowana przez dalszy czas.
Przypisy
Bibliografia
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 100. ISBN 83-86028-01-7.
