85 mm armata dywizyjna U-10 (ros. 85-мм дивизионная пушка У-10) to radziecka armata polowa kal. 85 mm, która powstała w czasie II wojny światowej.
Historia
W roku 1941 biuro konstrukcyjne Uralmasz (Uralskie Zakłady Maszyn Ciężkich) w Swierdłowsku rozpoczęło prace nad projektem nowej armaty dywizyjnej oraz przeciwpancernej o kalibrze 85 mm, która otrzymała nazwę U-10.
Armata została stworzona poprzez zamontowanie lufy 85 mm z armaty przeciwlotniczej wz. 1939 (52-K) na lawecie haubicy wz. 1938 (M-30). Dzięki temu powstało wszechstronne działo, które mogło być wykorzystywane zarówno przez pułki artylerii dywizyjnej, jak i jako armata przeciwpancerna.
Do listopada 1941 roku zrealizowano 5-działową baterię armat U-10, która została poddana testom poligonowym. Mimo pozytywnych rezultatów prób, produkcja seryjna armaty nie została rozpoczęta.
Użycie
Wyprodukowane armaty były wykorzystywane jedynie do celów badań poligonowych.
Bibliografia
А.Б. Широкорад: Энциклопедия отечественной артиллерии. Mińsk: Харвест, 2000, s. 493. ISBN 985-433-703-0. (ros.)