84 Łużycki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej
84 Łużycki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (84 paplot) to jednostka artylerii przeciwlotniczej, która należała do ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W wrześniu 1945 roku, 1 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej została przekształcona w 84 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej. Jego kluczowym zadaniem było szkolenie kadr podoficerskich, które były niezbędne do planowanej rozbudowy artylerii przeciwlotniczej. Na podstawie tego pułku w latach 1951-1952 powstała 11 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej, a pułk przeszedł reorganizację, stając się pułkiem artylerii przeciwlotniczej średniego kalibru. Na mocy zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP nr 0133/Org. z dnia 13 września 1963 roku, rozformowano dowództwo 11 DAPlot, a pułk uzyskał samodzielność, podporządkowując się bezpośrednio dowódcy okręgu.
W 1967 roku jednostka została przeniesiona do garnizonu Jelenia Góra. W 1977 roku pułk został przezbrojony w zestawy 2K12 Kub. 8 września 1978 roku oddział przemianowano na 18 Łużycki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej.
Dowódcy
- ppłk Jagliński (1945)
- mjr Krol (1951)
Struktura organizacyjna
W skład pułku wchodziły:
- dowództwo i sztab
- dywizjon artylerii przeciwlotniczej średniego kalibru
- dywizjon artylerii przeciwlotniczej małego kalibru
Razem w pułku znajdowały się:
- 13 armat przeciwlotniczych 37 mm wz. 1939
- 13 armat przeciwlotniczych 85 mm wz. 39
- 732 żołnierzy.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. Brak numerów stron w książce.
Marian Kopczewski: Obrona Przeciwlotnicza Wojska Polskiego w latach 1919-1994. Koszalin: Wydawnictwo naukowe WSOWOPlot, 1994. ISBN 83-901489-0-0. Brak numerów stron w książce.