830 Wołgo-Tatarski Batalion Piechoty
830 Wołgo-Tatarski Batalion Piechoty (niem. Wolgatartarisches Infanterie-Bataillon 830, ros. 830-й Волжско-татарский пехотный батальон) to jednostka wojskowa Wehrmachtu, składająca się z Tatarów nadwołżańskich oraz przedstawicieli innych narodów tureckojęzycznych z Powołża, która działała w trakcie II wojny światowej.
Batalion został utworzony w październiku 1943 roku w Jedlni, w Generalnym Gubernatorstwie. Formalnie wchodził w skład Legionu Tatarów nadwołżańskich. Na początku grudnia tego samego roku przeniesiono go do innej miejscowości w rejonie Radomia, gdzie pozostawał do końca lutego 1944 roku. Następnie oddział został wysłany do zachodniej części okupowanej Ukrainy, gdzie pełnił funkcje ochronne. Z powodu niskiego morale żołnierzy nie był angażowany w działania bojowe przeciwko partyzantom. Latem 1944 roku Niemcy aresztowali grupę legionistów z powodu podejrzeń o nawiązywanie kontaktów z partyzantami. Część żołnierzy zdezerterowała z bronią w ręku. W obliczu tej sytuacji, na koniec 1944 roku batalion został przekształcony w oddział budowlano-saperski.
Bibliografia
- Siergiej I. Drobiazko, Andriej Karaszczuk, Восточные легионы и казачьи части в Вермахте, Moskwa 2000
- Oleg W. Romańko, Мусульманские легионы во Второй мировой войне, 2004
- Iskander A. Giliazow, Легион „Идель-Урал”, 2009