829 Wołgo-Tatarski Batalion Piechoty

829 Wołgo-Tatarski Batalion Piechoty (niem. Wolgatartarisches Infanterie-Bataillon 829, ros. 829-й Волжско-татарский пехотный батальон) to jednostka wojskowa Wehrmachtu, składająca się z Tatarów nadwołżańskich oraz przedstawicieli innych narodów tureckojęzycznych z regionu Powołża, aktywna podczas II wojny światowej.

Batalion został utworzony 1 września 1943 roku w Jedlni, w obrębie Generalnego Gubernatorstwa. Jego skład liczył ponad 870 żołnierzy, a na czele stanął kapitan Rausch. Jednostka formalnie wchodziła w skład Legionu Tatarów nadwołżańskich. Z powodu problemów związanych z wcześniejszymi batalionami wołgo-tatarskimi, aż do lutego 1944 roku stacjonował w Jedlni. Następnie przeniesiono go do zachodniej części okupowanej Ukrainy, jednak nie został dopuszczony do akcji bojowych z powodu niskiego morale żołnierzy. Batalion pełnił jedynie funkcje ochronne. Z niektórych źródeł wynika, że 29 sierpnia 1944 roku jednostka została rozwiązana. Inne przekazy wskazują, że latem 1944 roku batalion został przeniesiony w rejon Częstochowy, gdzie zabezpieczał lokalną linię kolejową. W tym czasie około 100 legionistów zdezerterowało i dołączyło do sowieckiego oddziału partyzanckiego I. Batowa. W związku z tym planowano przerzucenie oddziału do okupowanej południowej Francji.