826 Wołgo-Tatarski Batalion Piechoty

826 Wołgo-Tatarski Batalion Piechoty

826 Wołgo-Tatarski Batalion Piechoty (niem. Wolgatartarisches Infanterie-Bataillon 826, ros. 826-й Волжско-татарский пехотный батальон) – to jednostka wojskowa Wehrmachtu, składająca się z Tatarów nadwołżańskich oraz przedstawicieli innych narodów mówiących w językach tureckich, która działała podczas II wojny światowej.

Batalion powstał 15 stycznia 1943 roku w Jedlni, w Generalnym Gubernatorstwie. Na jego czele stanął kapitan Schermuli. Jednostka składała się ze sztabu, kompanii sztabowej oraz czterech kompanii piechoty. Formalnie batalion był częścią Legionu Tatarów nadwołżańskich. Po dezercji żołnierzy z 825 Wołgo-Tatarskiego Batalionu Piechoty na stronę sowiecką, batalion w marcu 1943 roku został przeniesiony do okupowanej Holandii, gdzie w rejonie Bredy pełnił służbę ochronną. Żołnierze batalionu byli również wykorzystywani do różnych prac polowych i budowlanych. Od połowy sierpnia tego samego roku batalion stacjonował na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego w okolicach Nantes. Na początku października wrócił do Holandii. Pod koniec kwietnia 1944 roku został włączony do niemieckiego 723 Pułku Grenadierów 719 Dywizji Piechoty jako IV batalion. Według niektórych źródeł, miało to miejsce już pod koniec stycznia tego roku. Od końca października batalion działał samodzielnie pod swoją pierwotną nazwą. W połowie marca 1945 roku w składzie jednostki znajdowało się około 750 żołnierzy. Wśród legionistów powstała antyniemiecka grupa konspiracyjna, mająca na celu wywołanie buntu. Niemcom udało się jednak odkryć ten spisek, co doprowadziło do rozstrzelania 26 żołnierzy i osadzenia około 200 w obozie karnym. Ostatecznie batalion poddał się siłom alianckim.

Bibliografia

  • Siergiej I. Drobiazko, Andriej Karaszczuk, Восточные легионы и казачьи части в Вермахте, 2000
  • Oleg W. Romańko, Мусульманские легионы во Второй мировой войне, 2004
  • Iskander A. Giliazow, Легион „Идель-Урал”, 2009

Linki zewnętrzne