822 Gruziński Batalion Piechoty

822 Gruziński Batalion Piechoty (niem. Georgische Infanterie Bataillon 822) – jednostka wojskowa Wehrmachtu utworzona z Gruzinów w czasie II wojny światowej.

Historia

Batalion został utworzony w czerwcu 1943 roku w obozie Kruszyna, niedaleko Radomia, jako Kampf-Bataillon. Formalnie wchodził w skład Legionu Gruzińskiego, a jego dowódcą został kapitan Klaus Breitner. Po szkoleniu i przysiędze przyjął nazwę 822. Gruzińskiego Batalionu Piechoty „Królowej Tamary”. Jednostka trafiła na front wschodni, jednak w lipcu 1943 roku została przeniesiona do okupowanej Holandii, podobnie jak inne „Legiony wschodnie” po bitwie pod Kurskiem. Decyzja ta wynikała z dezercji tych oddziałów w stronę radziecką, co Niemcy uznali za jedną z przyczyn klęski w Kursku. W efekcie, batalion został wysłany jak najdalej od frontu wschodniego.

822 batalion stacjonował w rejonie Zandvoort jako część Unterabschnitt Zandvoort. Wchodził w skład 16 Dywizji Polowej Luftwaffe, a od marca 1945 roku 177 Pułku Grenadierów 219 Dywizji Piechoty. W tym czasie stacjonował na wyspie Texel i liczył około 800 Gruzinów. Pod koniec wojny Niemcy postanowili przenieść batalion na kontynent w celu zorganizowania obrony przed wojskami alianckimi. W nocy z 5 na 6 kwietnia Gruzini zbuntowali się (patrz: bunt na wyspie Texel). Pod dowództwem porucznika Szałwy Loladze zabili ponad 200 niemieckich żołnierzy, którzy zostali zaatakowani we śnie w barakach przy użyciu noży i bagnetów. Jednakże, niepowodzeniem zakończyła się próba zdobycia niemieckich baterii nadbrzeżnych, znajdujących się na północnym i południowym wybrzeżu wyspy. W odpowiedzi na bunt, przybył 163. Morski Pułk Ochronny, który rozpoczął kontrofensywę. W wyniku tych działań, w ciągu 5 tygodni, Niemcy odzyskali kontrolę nad zbuntowaną wyspą, a część Gruzinów została przez nich wymordowana.

20 maja na wyspie wylądowały wojska kanadyjskie, przed którymi niemieckie oddziały złożyły broń. 228 Gruzinów, którzy przeżyli walkę, wkrótce zostali wydani Sowietom. Szybko zostali zrehabilitowani w ZSRR, co było rzadkością w przypadku legionów wschodnich.