82 mm moździerz wz. 1937

82 mm moździerz wz. 1937

82 mm moździerz wz. 1937 (ros. 82-мм миномёты семейства БМ) to radziecka, średnia (batalionowa) broń artyleryjska kal. 82 mm, która miała swoje zastosowanie podczas II wojny światowej i była również używana przez Wojsko Polskie.

Konstrukcja

Konstrukcję moździerza opracował Borys Iwanowicz Szawyrin. Model wz. 1937 charakteryzuje się klasyczną budową, składającą się z czterech głównych elementów: lufy, podstawy, płyty oporowej o okrągłym kształcie oraz celownika. Lufa jest gładkościenna i wyposażona w zamek z bezpiecznikiem, który chroni przed podwójnym załadowaniem; zamek ten jest zamontowany na zgrubieniu wylotowym lufy. Dodatkowo, moździerz ma zamek z iglicą, której grot wystaje na stałe. Wyposażony jest również w dwójnóg z mechanizmem kierunkowym, podnoszącym, poziomującym, a także dźwigar oraz osłabiacz odrzutu. Najczęściej stosowanym celownikiem dla tego moździerza był celownik MPM-44. W czasie transportu moździerz można było rozłożyć na trzy części (lufa, podstawa i płyta oporowa), co umożliwiało jego przenoszenie przez obsługę w trzech jukach.

Przypisy

Bibliografia

Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 149. ISBN 83-86028-01-7.