818 Azerski Batalion Piechoty (niem. Aserbeidschanische Infanterie Bataillon 818, ros. 818-й азербайджанский пехотный батальон) to jednostka wojskowa Wehrmachtu, składająca się z Azerów, która brała udział w II wojnie światowej.
Historia
Batalion został utworzony latem 1943 roku w Jedlni jako część Legionu Azerbejdżańskiego. W czerwcu i lipcu 1944 roku wchodził w skład Oberfeldkommandantur 372, dowodzonej przez gen. Hilmara Mosera, z siedzibą w rejonie Zamościa. Pełnił głównie funkcje ochronne. 31 lipca tego samego roku został podporządkowany 17 Dywizji Piechoty pod dowództwem gen. Richarda Zimmera, stacjonującej w pobliżu Puław. Jedna z kompanii została skierowana na front. W sierpniu reszta batalionu została przeniesiona pod zwierzchnictwo Korück (Kommandeur rückwärtiges Armeegebiet) 4 Armii Pancernej. Według niektórych źródeł, część tego oddziału uczestniczyła w tłumieniu powstania warszawskiego w składzie Kampfgruppe „Reinefarth”, a Azerowie mieli brać udział w masakrze mieszkańców Woli.
Jesienią 1944 roku, 95 lub 96 Azerów w pełnym uzbrojeniu, dowodzonych przez por. Bałakszijewa, przeszło na stronę polskiego partyzanckiego 16 Pułku Piechoty Armii Krajowej, działającego w rejonie Tarnowskiego. Utworzyli oni osobną kompanię, nadając jej nazwę „Azerbejdżan”. W styczniu 1945 roku batalion znajdował się na obszarze Górnego Śląska i został włączony do Osttürkischen Waffen-Verbände der SS.
Bibliografia
Siergiej I. Drobiazko, Andriej Karaszczuk, Восточные легионы и казачьи части в Вермахте, Moskwa 2000
Oleg W. Romańko, Мусульманские легионы во Второй мировой войне, 2004
Krótka historia 818 Azerbejdżańskiego Batalionu Piechoty (jęz. niemiecki)