(809) Lundia to podwójna planetoida znajdująca się w pasie planetoid.
Odkrycie
Planetoida ta została odkryta 11 sierpnia 1915 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Jej nazwa pochodzi od obserwatorium astronomicznego w Lund, Szwecja. Przed nadaniem jej obecnej nazwy, planetoida nosiła tymczasowe oznaczenie (809) 1915 XP.
Orbita planetoidy
(809) Lundia porusza się po orbicie w średniej odległości około 2,28 au od Słońca. Jej orbita ma kształt elipsy o mimośrodzie wynoszącym 0,19. W ciągu 3 lat i 164 dni wykonuje pełny obieg wokół Słońca. Nachylenie orbity planetoidy względem płaszczyzny ekliptyki wynosi 7,15º.
Dynamicznie, planetoida została sklasyfikowana jako obiekt rodziny Flory, jednak badania spektroskopowe sugerują, że jej powierzchnia ma charakterystykę typu V, co oznacza, że przypomina (4) Westę. Możliwe, że jest interlooperem w rodzinie Flory. Symulacje numeryczne wskazują, że mogła ona przemieścić się z (4) Westy na swoją obecnie zajmowaną orbitę w wyniku działania efektu Jarkowskiego oraz rezonansów orbitalnych.
Właściwości fizyczne
Efektywna średnica (809) Lundii wynosi około 9 kilometrów. Jest to planetoida typu V, a jej jasność absolutna wynosi 12,1m.
Temperatura na powierzchni tej planetoidy oscyluje w granicach 165-180 K, z maksymalnymi wartościami osiągającymi 260-280 K.
Podwójność planetoidy
(809) Lundia stanowi układ dwóch obiektów o zbliżonych rozmiarach, każdy o długości około 6 km. Jest typowym przykładem synchronicznej planetoidy podwójnej. Okres obiegu obu składników wokół wspólnego środka masy wynosi 15,4 godziny, a okres obrotu wokół własnych osi jest identyczny, co oznacza, że obydwa ciała są skierowane ku sobie tymi samymi stronami. Odległość między nimi szacuje się na 15,8 km, a ich gęstość wynosi około 1,7 g/cm³. Odkrycia dokonali astronomowie z poznańskiego Obserwatorium Astronomicznego UAM pod przewodnictwem Agnieszki Kryszczyńskiej, w składzie: Agnieszka Kryszczyńska, Tomasz Kwiatkowski, Roman Hirsch, Magdalena Polińska, Krzysztof Kamiński i Anna Marciniak.
Zobacz też
- lista planetoid 1–1000
- lista ponumerowanych planetoid
- lista planetoid z księżycami
- Rodzina planetoidy Westa
Bibliografia
Marcos Florczak, Daniela Lazzaro, René Duffard. Discovering New V-Type Asteroids in the Vicinity of 4 Vesta. „Icarus”. 159 (1), s. 178-182, wrzesień 2002. DOI: 10.1006/icar.2002.6913. (ang.)
V. Carruba et al. On the V-type asteroids outside the Vesta family. I. Interplay of nonlinear secular resonances and the Yarkovsky effect: the cases of 956 Elisa and 809 Lundia. „Astronomy & Astrophysics”. 441 (2), s. 819-829, październik 2005. DOI: 10.1051/0004-6361:20053355. (ang.)
Electronic Telegram No. 239. [w:] Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2005-10-01. [dostęp 2015-05-18]. (ang.)
A. Kryszczyńska et al. New binary asteroid 809 Lundia. I. Photometry and modelling. „Astronomy & Astrophysics”. 501 (2), s. 769-776, lipiec 2009. DOI: 10.1051/0004-6361/200809877. (ang.)
(809) Lundia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
(809) Lundia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
Diagram orbity (809) Lundia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)