8 Pułk Artylerii Lekkiej (8 pal)
Oddział artylerii lekkiej w składzie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został utworzony w ramach 8 Dywizji Piechoty w okresie od 26 stycznia 1942 roku. W jego skład weszła 1 bateria (rezerwiści) oraz 3 i 4 bateria (rekrutacyjne). Do momentu ewakuacji pułku z ZSRR w marcu 1942 roku, nie osiągnął on pełnych stanów etatowych i gotowości organizacyjnej, licząc około 300 żołnierzy. W dniu 23 maja 1942 roku pułk został przetransportowany do Palestyny, do miejscowości El-Khassa. 14 czerwca pułk został rozwiązany, a większość żołnierzy przetransportowano do Wielkiej Brytanii, gdzie wzmocnili oddziały 1 Korpusu Polskiego oraz 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Pozostali, po przeprowadzonej weryfikacji, zostali wcieleni do jednostek na Bliskim Wschodzie, głównie do 2 i 3 karpackiego pułku artylerii lekkiej.
Dowódcy
mjr Józef Bauman
Etat wojenny pułku
Dowództwo pułku z baterią dowodzenia (sztabową)
2 dywizjony ogniowe:
- 2 czterodziałowe baterie armat 76 mm
- 1 czterodziałowa bateria haubic 122 mm
Zgodnie z etatem, pułk miał składać się z 85 oficerów oraz 970 kanonierów. W rzeczywistości pułk nie dysponował uzbrojeniem.
Przypisy
Bibliografia
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.