8 Korpus Piechoty (8 KP)
8 Korpus Piechoty (8 KP) to związek operacyjno-taktyczny w ramach Sił Zbrojnych PRL.
Formowanie
Korpus został utworzony wiosną 1951 roku w związku z realizacją Planu rozbudowy Wojska Polskiego na lata 1951–1952. Był to korpus typu B, zakwalifikowany jako jednostka II rzutu operacyjnego. W jego strukturze znajdowały się trzy dywizje piechoty typu B „konna mała”, z których każda liczyła około 3,5 tys. żołnierzy. Korpus funkcjonował w ramach Warszawskiego Okręgu Wojskowego, a w 1952 roku został przemianowany na 8 Korpus Armijny (typu B).
Struktura organizacyjna
W skład korpusu wchodziły:
- Dowództwo i sztab korpusu (Olsztyn)
- 15 Dywizja Piechoty (Olsztyn)
- 18 Dywizja Piechoty (formowana tylko w pierwszej fazie)
- 21 Dywizja Piechoty (Lidzbark Warmiński)
- 22 Dywizja Piechoty (Giżycko)
- 139 pułk artylerii ciężkiej (Olsztyn)
- 50 batalion łączności (Olsztyn)
- 61 batalion saperów (Olsztyn)
Korpus składał się z 11 493 żołnierzy. W jego uzbrojeniu znajdowały się: 36 dział samobieżnych, 60 armat przeciwpancernych, 182 działa polowe, 165 moździerzy oraz 36 armat przeciwlotniczych.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.