8 Kamska Dywizja Strzelecka

8 Kamska Dywizja Strzelecka (ros. 8-я Камская стрелковая дивизия) była jednostką piechoty Białych działającą na Syberii w trakcie wojny domowej w Rosji.

Na dzień 30 września 1918 r., z różnych jednostek Frontu Kamsko-Bujskiego powstała Zbiorcza Ufimska Dywizja Strzelecka. Jej dowódcą został płk (gen. mjr) Pronin, a funkcję szefa sztabu objął rtm. Sobolow. Do dywizji dołączyły także chłopskie oddziały partyzanckie, które w letnich miesiącach, przy wsparciu Korpusu Czechosłowackiego, uwolniły niemal całą gubernię ufimską spod władzy bolszewików. Oddziały te przekształcono w trzy pułki piechoty, a na jesieni powstał czwarty pułk z ochotników. Z dniem 1 stycznia 1919 r. dywizję przekształcono w 8 Kamską Dywizję Strzelecką.

W skład dywizji wchodziły:

29 Birskiego Pułku Strzeleckiego,
30 Askinskiego Pułku Strzeleckiego,
31 Sterlitamakskiego Pułku Strzeleckiego,
32 Prikamskiego Pułku Strzeleckiego,
8 Kamskiego Strzeleckiego Dywizjonu Artylerii,
Dywizjonu Konnego (utworzonego z oddziału partyzanckiego ppłk. Piotra A. Sczegolichina).

Jednostka liczyła od 16 do 20 tys. żołnierzy i była uznawana za jedną z najlepszych w armii adm. Aleksandra W. Kołczaka. Wchodziła w skład II Ufimskiego Korpusu Armijnego. W marcu do dywizji dołączono resztki 8 Permskiej Dywizji Strzeleckiej, a w tym okresie brała udział w wiosennej ofensywie przeciwko bolszewikom oraz w walkach obronnych podczas kontrofensywy Armii Czerwonej. Dywizja toczyła walki pod Ufą, Złatoustem, Czelabińskiem i nad Tobołem. Od 2 lipca dowodził nią płk (gen. mjr) Fiodor A. Puczkow. W połowie sierpnia dywizję podporządkowano Ufińskiej Grupie Wojskowej 3 Armii. W trakcie walk pod Krasnojarskiem straciła połowę swojego stanu liczbowego. Od połowy listopada brała udział w tzw. Wielkim Syberyjskim Marszu Lodowym. Po dotarciu do Czyty na początku marca 1920 r., resztki dywizji zostały przekształcone w 8 Kamski Pułk Strzelecki, a oddziały konne utworzyły Samodzielny Kamski Dywizjon Kawalerii.