8 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany

8 Gwardyjski Karpacko-Berliński Korpus Zmechanizowany

8 Gwardyjski Karpacko-Berliński Korpus Zmechanizowany, odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy oraz Orderem Suworowa (ros. 8-й гвардейский механизированный Прикарпатско-Берлинский Краснознамённый, ордена Суворова корпус), stanowił związek operacyjno-taktyczny w składzie Armii Czerwonej podczas II wojny światowej.

Na mocy Rozkazu Ludowego Komisariatu Obrony nr 306 z dnia 23 października 1943, 3 Korpus Zmechanizowany otrzymał nową nazwę jako 8 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany, za swoje bohaterstwo i odwagę. Korpus brał udział w licznych działaniach bojowych przeciwko armii niemieckiej, w tym: bitwie o Kijów (13.11.1943 – 22.12.1943), operacji dnieprowsko-karpackiej (wyzwolenie prawobrzeżnej Ukrainy) (24.12.1943 – 17.04.1944), operacji lwowsko-sandomierskiej (13.07.1944 – 29.08.1944), operacji wiślańsko-odrzańskiej (12.01.1945 – 03.02.1945), operacji warszawsko-poznańskiej (14.01.1945 – 03.02.1945), operacji pomorskiej (10.02.1945 – 04.04.1945) oraz operacji berlińskiej, w ramach której zdobyto stolicę III Rzeszy.

W trakcie działań na terenie Polski, 8 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany miał za zadanie m.in. przechwycenie przepraw na rzece Warcie oraz odcięcie niemieckim wojskom drogi odwrotu z rejonu Łodzi. Oddziały korpusu, w tym 1 gwardyjska brygada pancerna pod dowództwem płk Abrama Tiemnika, wzięły udział w walkach o zdobycie Aleksandrowa Łódzkiego, które udało się zdobyć 18 stycznia 1945 roku.