8 Flotylla Obrony Wybrzeża im. Wiceadmirała Kazimierza Porębskiego
8 Flotylla Obrony Wybrzeża im. Wiceadmirała Kazimierza Porębskiego w Świnoujściu (8 FOW) to polska flotylla okrętów obrony wybrzeża, będąca jednym z trzech związków taktycznych Marynarki Wojennej. W jej skład wchodzą trzy zespoły okrętów: dwa zespoły obrony przeciwminowej (OPM) oraz jeden zespół transportowo-minowy. Oprócz tego, flotylla dysponuje jednostkami brzegowymi, które zajmują się obroną przeciwlotniczą oraz wsparciem inżynieryjnym, stacjonującymi w zachodniej części Wybrzeża. Zabezpieczenie logistyczne sił jest realizowane przez Komendę Portu Wojennego. Flotylla została utworzona w 1965 roku z Bazy Głównej Marynarki Wojennej, wcześniej znanej jako Szczeciński Obszar Nadmorski. Od 1 stycznia 2014 roku, flotylla jest podporządkowana Dowódcy Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych.
Historia
Problemy z utrzymaniem w miarę jednolitej i zwartej Flotylli w Świnoujściu pojawiły się już na początku jej istnienia. W lipcu 1949 roku, kontradmirał Włodzimierz Steyer, wówczas dowódca Marynarki Wojennej, zaproponował skoncentrowanie głównych sił jednostek pływających w Gdyni, ponieważ zaopatrywanie i remonty flotylli w odległym SON były bardzo utrudnione. Niedobór okrętów oraz rozwój nowych technologii wojskowych, połączony z międzynarodowymi zmianami i redukcją sił zbrojnych, zmusiły dowództwo MW do poszukiwania bardziej realnych rozwiązań organizacyjnych. W rezultacie powstała koncepcja baz morskich oraz artyleryjskiej osłony przybrzeżnych szlaków komunikacyjnych, realizowanej przez stałe i ruchome baterie artylerii. 21 grudnia 1950 roku nowej jednostce nadano nazwę Bazy Marynarki Wojennej w Świnoujściu oraz numer 2454. Pierwszym dowódcą został komandor Tadeusz Rutkowski.
Powstaniu Bazy MW towarzyszył dynamiczny rozwój jednostek pływających. W 1951 roku powstała Flotylla Środków Desantowych, która w 1956 roku została przekształcona w Flotyllę Okrętów Desantowych, a w 1964 roku w 2 Brygadę Okrętów Desantowych. W jej składzie znajdowało się 21 barek desantowych, 11 barek średnich oraz 12 kutrów desantowych, o łącznej wyporności 3700 ton. W 1955 roku 14 Dywizjon Kutrów Trałowych został przeniesiony z Helu do Świnoujścia. Jednostki te aktywnie uczestniczyły w oczyszczaniu wód Bałtyku z min oraz innego uzbrojenia pozostałego po II wojnie światowej.
W maju 1965 roku, po rozwiązaniu Bazy MW w Świnoujściu oraz podległych jej jednostek, na mocy rozkazu dowódcy MW nr 027 z dnia 29 kwietnia 1965 roku, powstała 8 Flotylla Obrony Wybrzeża. W tym samym roku utworzono 2 Brygadę Okrętów Desantowych oraz 12 Dywizjon Trałowców Bazowych. Odtworzono również Komendę Portu Wojennego, która została wzbogacona o Dywizjon Pomocniczych Jednostek Pływających oraz Orkiestrę Wojskową, przeniesioną z Ustki. Dowództwo flotylli objął komandor Zygmunt Rudomino. W początkowym etapie głównym celem flotylli była obrona polskiego wybrzeża morskiego od granicy z Niemcami do Jarosławca, w pobliżu 9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu oraz przyległego akwenu. Kluczowe siły flotylli miały być zaangażowane w planowany desant morski w przypadku wojny z państwami NATO. Na wypadek wojny planowano mobilizację dowództwa 4 Brygady Trałowo-Minowej. W kolejnych latach flotylla powiększyła swoje siły o dodatkowe oddziały łączności, artylerii nadbrzeżnej i przeciwlotniczej oraz wojska chemiczne. W 1977 roku 8 FOW została podporządkowana 8 Kołobrzeskiemu Batalionowi Saperów oraz sformowano 1 Dywizjon Saperów Morskich, który podlegał 2 Brygadzie Okrętów Desantowych. W szczytowym okresie flotylla dysponowała około 80 jednostkami pływającymi różnych klas oraz pododdziałami brzegowymi.
Dynamiczny rozwój sił morskich i jednostek brzegowych floty w tym czasie był wynikiem strategii i doktryny Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, które realizowały zadania w ramach struktur Układu Warszawskiego. Najlepszym dowodem na to był liczny udział okrętów flotylli w wielu ćwiczeniach operacyjnych, które były planowane i organizowane zarówno przez naszą marynarkę, jak i przez sojuszniczą Flotę Bałtycką oraz Volksmarine. W sierpniu 1970 roku, w ramach współpracy z flotami sojuszniczymi, trałowce 8 Flotylli oczyszczały rejon Kadet Rinne u wybrzeży NRD z brytyjskich min z czasów wojny.
Na przełomie lat 80. i 90. miały miejsce kolejne zmiany strukturalno-organizacyjne. W związku z zachodzącą transformacją społeczno-polityczną, zmianą doktryny Sił Zbrojnych oraz nową koncepcją obrony sił morskich, rozpoczęto masowe wycofywanie okrętów i kutrów desantowych. W wyniku tych przeobrażeń 2 Brygada Okrętów Desantowych została przekształcona na 2 Brygadę Okrętów Transportowo-Minowych (12 lipca 1992 roku), a następnie na 2 Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych (1 września 1992 roku). W latach 80. wycofano trałowce projektu 254K i 254M, zastępując je nowymi jednostkami projektu 207D oraz 207P. 31 lipca 1993 roku 1 Dywizjon Saperów Morskich został wyłączony z podporządkowania dowódcy 2 Brygady Okrętów Transportowo-Minowych i przekształcony w 4 Batalion Minowania MW. Wcześniej, 31 października 1989 roku, rozformowano 2 Oddział Zabezpieczenia MW, a 31 stycznia 1990 roku dywizjon oraz dwie baterie artylerii przeciwlotniczej. W tym samym czasie z kutrów Bałtyckiego Dywizjonu Okrętów Pogranicza, rozformowanej Brygady Okrętów Pogranicza, w 1991 roku utworzono 16 Dywizjon Kutrów Zwalczania Okrętów Podwodnych, stacjonujący w Kołobrzegu. Odtworzono również Komendę Portu Wojennego w Kołobrzegu, która stała się jedyną bazą morską na środkowym wybrzeżu, przystosowaną do zaopatrywania jednostek Marynarki Wojennej. 9 października 1992 roku, decyzją Biskupa Polowego WP, powołano w 8 FOW Parafię Wojskową, która od 1 lipca 2007 roku nosi wezwanie bł. ks. Władysława Miegonia.
Rok 1994 był przełomowy dla świnoujskiego związku taktycznego. W czerwcu 8 FOW otrzymała imię wiceadmirała Kazimierza Porębskiego, a także w tym roku, na mocy decyzji ministra obrony narodowej z 29 kwietnia, ustanowiono jej święto.
W 1995 roku, po licznych zmianach etatowo-organizacyjnych, 8 Flotylla Obrony Wybrzeża składała się z jednostek stacjonujących w czterech miejscowościach: Świnoujściu, Międzyzdrojach, Dziwnowie i Kołobrzegu. W skład Flotylli wchodziły:
- w Świnoujściu – Dowództwo Flotylli, 2 Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych, 12 Woliński Dywizjon Trałowców, Komenda Portu Wojennego, 8 Rejon Obserwacji i Łączności, Orkiestra Garnizonowa, Klub Garnizonowy oraz Komenda Garnizonu
- w Międzyzdrojach – 8 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej oraz 30 Kompania Przeciwchemiczna
- w Dziwnowie – 8 Kołobrzeski Batalion Saperów MW oraz 4 Batalion Minowania MW
- w Kołobrzegu – 16 Dywizjon Kutrów Zwalczania Okrętów Podwodnych oraz Komenda Portu Wojennego.
W tym okresie ważne było przygotowanie i dostosowanie sił morskich Flotylli do członkostwa w NATO oraz aktywny udział w programie „Partnerstwo dla Pokoju”. Kulminacją współpracy z siłami morskimi państw zachodnich było podpisanie porozumienia między 8 FOW a Flotyllą Kutrów Rakietowych Bundesmarine z Warnemünde (16 sierpnia 1995 roku) oraz trójstronnego porozumienia o wzajemnej współpracy z Flotyllą Trałowo-Minową z Olpenitz i 3 Eskadrą Kongelige Danske Marine, bazującą we Frederikshavn (26 czerwca 1998 roku), przez ówczesnego dowódcę kontradmirała Stanisława Kasperkowiaka. Od początku lat 90. do momentu przystąpienia Polski do NATO (12 marca 1999 roku), świnoujska Flotylla aktywnie współpracowała z siłami morskimi państw Sojuszu Północnoatlantyckiego na obszarze Morza Bałtyckiego, Cieśnin Duńskich oraz Morza Północnego, dostosowując swój potencjał obronny do zachodnich partnerów w zakresie interoperacyjności, kompatybilności, dowodzenia i łączności oraz zabezpieczenia logistycznego. Wspólne ćwiczenia na morzu, z udziałem pojedynczych okrętów oraz grup taktycznych, umożliwiały zapoznanie się z dokumentami i procedurami dotyczącymi działania sił morskich zgodnych ze standardami NATO. Zdobyte doświadczenie przez dowódców okrętów i załóg pozwoliło na bezproblemowe włączenie sił MW do struktur Sojuszu. Lata 2004–2010 to czas realizacji największej inwestycji w Bazie Morskiej Świnoujście – rozbudowy portu wojennego, który po zakończeniu prac stał się bazą morską Sojuszu Północnoatlantyckiego. Wówczas wybudowano nowoczesne nabrzeże, drogi dojazdowe oraz lądowisko dla helikopterów. Dodatkowo, pogłębiono baseny portowe i tor wodny, a także wyremontowano falochrony. Na początku XXI wieku nastąpiły kolejne zmiany organizacyjne w jednostkach Flotylli. W związku z dostosowaniem sił morskich do standardów NATO, wycofano kilkanaście jednostek pływających, wprowadzając do służby okręt wsparcia logistycznego ORP „Kontradmirał Xawery Czernicki” (1 września 2001 roku). W Dziwnowie rozformowano 4 Batalion Minowania MW (30 września 2005 roku), 16 Dywizjon Kutrów ZOP w Kołobrzegu (31 lipca 2006 roku) oraz Komendę Portu Wojennego Kołobrzeg (31 grudnia 2006 roku). 8 Rejon Obserwacji i Łączności został podporządkowany Centrum Wsparcia Teleinformatycznego i Dowodzenia MW (30 października 2006 roku). 1 lipca 2006 roku, w wyniku rozformowania 9 FOW, dowódcy 8 FOW podporządkowano 13 Dywizjon Trałowców, stacjonujący w porcie wojennym Gdynia. Okręty 13 Dywizjonu Trałowców pozostawały w strukturach Flotylli od 2006 do 2009 roku, a następnie były podporządkowane dowódcy 3 FO, by ponownie wrócić do 8 FOW 1 listopada 2013 roku. W tym samym czasie Orkiestra Wojskowa MW została podporządkowana Dowódcy Garnizonu Warszawa. 31 grudnia 2013 roku rozformowano Komendę Garnizonu Świnoujście. Wcześniej, w wyniku reformy służby zdrowia, Wojskową Specjalistyczną Przychodnię Lekarską przekształcono w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, podległy Inspektoratowi Służby Zdrowia w Warszawie. 1 stycznia 2014 roku 8 FOW została bezpośrednio podporządkowana Dowódcy Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych w Warszawie.
Działalność
8 Flotylla Obrony Wybrzeża skupia się głównie na jednostkach obrony przeciwminowej. Dysponuje ona dwoma dywizjonami okrętów przeciwminowych, które obejmują 17 trałowców oraz 3 niszczyciele min, zabezpieczając działania MW w zwalczaniu zagrożeń na morzu. Załogi flotylli biorą udział w międzynarodowych ćwiczeniach, takich jak m.in.: „Baltops”, „Northern Coasts”, „Open Spirit” czy „Squadex”.
Okręty Dywizjonu Okrętów Transportowo-Minowych, będącego częścią 8. FOW, zapewniają transport drogą morską wojsk oraz sprzętu technicznego dla innych Rodzajów Sił Zbrojnych. W ramach dyżurów bojowych, okręty 8. FOW zabezpieczają wejście gazowców do terminalu LNG w Świnoujściu. Siły okrętowe 8. FOW stacjonują w Porcie Wojennym w Świnoujściu oraz Gdyni.
Zadania
- zabezpieczenie przeciwminowe okrętów Marynarki Wojennej
- stawianie min morskich
- transport techniki i siły żywej na nieuzbrojony brzeg
- obrona przeciwlotnicza Wybrzeża Zachodniego przy współpracy z Siłami Powietrznymi
- obrona przeciwchemiczna oraz zabezpieczenie inżynieryjne sił Marynarki Wojennej stacjonujących na Zachodnim Wybrzeżu
- odtwarzanie zdolności bojowej okrętów w portach wojennych oraz punktach bazowania
- demonstrowanie obecności polskiej bandery wojennej na wodach terytorialnych
- utrzymanie wysokiej gotowości bojowej
- pełnienie służby bojowej
- udział w ratowaniu życia na morzu
Organizacja w latach 1965–2011
1965
- Dowództwo w Świnoujściu
- 2 Brygada Okrętów Desantowych w Świnoujściu
- 1 dywizjon okrętów desantowych w Świnoujściu
- 2 dywizjon okrętów desantowych w Świnoujściu
- dywizjon kutrów desantowych w Świnoujściu
- 12 dywizjon trałowców bazowych w Świnoujściu
- 14 dywizjon kutrów trałowych
- Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu
1986
- Dowództwo w Świnoujściu
- 2 Brygada Okrętów Desantowych w Świnoujściu
- 12 dywizjon trałowców bazowych w Świnoujściu
- Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu
- pododdziały brzegowe:
- 8 rejon obserwacji i łączności
- 8 dywizjon artylerii przeciwlotniczej 57 mm w Międzyzdrojach Janogrodzie
- 92 bateria artylerii przeciwlotniczej 37 mm w Międzyzdrojach Janogrodzie
- 114 bateria artylerii przeciwlotniczej 37 mm w Ustroniu Morskim
- 8 Kołobrzeski Batalion Saperów w Dziwnowie
- 30 kompania chemiczna w Międzyzdrojach
1995
- Dowództwo w Świnoujściu
- 2 dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych w Świnoujściu
- 12 woliński dywizjon Trałowców w Świnoujściu
- 16 dywizjon Kutrów Zwalczania Okrętów Podwodnych w Kołobrzegu
- 8 dywizjon przeciwlotniczy w Dziwnowie
- 4 batalion minowania w Dziwnowie
- 8 kołobrzeski batalion saperów w Dziwnowie
- 30 kompania chemiczna w Międzyzdrojach
- Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu
- Komenda Portu Wojennego w Kołobrzegu
2006
- Dowództwo w Świnoujściu
- 2 dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych w Świnoujściu
- 12 woliński dywizjon Trałowców w Świnoujściu
- 13 dywizjon Trałowców w Gdyni
- 8 dywizjon przeciwlotniczy w Dziwnowie
- 8 kołobrzeski batalion saperów w Dziwnowie
- 30 kompania chemiczna w Dziwnowie
- Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu
- Komenda Punktu Bazowania w Kołobrzegu
2011
- Dowództwo w Świnoujściu
- 2 Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych w Świnoujściu
- 12 Woliński Dywizjon Trałowców w Świnoujściu
- 13 Dywizjon Trałowców
- 8 Dywizjon Przeciwlotniczy w Dziwnowie
- 8 Kołobrzeski Batalion Saperów w Dziwnowie
- Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu
- Komenda Punktu Bazowania w Kołobrzegu
- Komenda Garnizonu w Świnoujściu
Struktura
Obecna struktura 8 Flotylli Obrony Wybrzeża obowiązuje od 2013 roku. 1 stycznia 2014 roku 8 FOW została podporządkowana bezpośrednio Dowódcy Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych.
Dowództwo 8 FOW w Świnoujściu
2 Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych w Świnoujściu – oddział taktyczny 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, przeznaczony do stawiania zagród minowych oraz transportu drogą morską wojsk i sprzętu technicznego. Okręty dywizjonu mają możliwość załadunku i wyładunku techniki wojskowej zarówno w porcie, jak i na nieuzbrojonym brzegu. Dowódcą Dywizjonu jest komandor porucznik Marek Obrębski.
12 Woliński Dywizjon Trałowców w Świnoujściu – oddział taktyczny 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, odpowiedzialny za zadania związane z obroną przeciwminową – trałowanie, poszukiwanie, wykrywanie oraz niszczenie min, a także obronę przeciwminową zespołów okrętów podczas przejścia morzem. Oprócz trałowców, dywizjon dysponuje jednostkami pomocniczymi oraz Grupą Nurków Minerów. Dowódcą Dywizjonu jest komandor porucznik Robert Lisowski.
Grupa Nurków Minerów
13 Dywizjon Trałowców w Gdyni – oddział taktyczny 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, zajmujący się obroną przeciwminową – trałowaniem, poszukiwaniem, wykrywaniem i niszczeniem min, a także obroną przeciwminową zespołów okrętów. Oprócz trałowców i niszczycieli min, dywizjon posiada Grupę Nurków Minerów. Okręty dywizjonu stacjonują w Porcie Wojennym Gdynia. Dowódcą Dywizjonu jest komandor porucznik Michał Dziugan.
Grupa Nurków Minerów
8 Dywizjon Przeciwlotniczy w Dziwnowie
8 Kołobrzeski Batalion Saperów w Dziwnowie
Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu – baza logistyczna 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, przeznaczona do zaopatrywania, wykonywania remontów, obsługi technicznej, konserwacji uzbrojenia i sprzętu oraz świadczenia usług dla zespołów i jednostek brzegowych flotylli, a także okrętów czasowo stacjonujących w Porcie Wojennym w Świnoujściu. W skład Komendy Portu Wojennego wchodzą: Warsztaty Remontowe Techniki Morskiej, Zespół Transportu i Przeładunku, Zespół Zabezpieczenia, Ambulatorium z Izbą Chorych – PZOZ oraz Punkt Bazowania w Kołobrzegu. Komendantem Portu Wojennego jest komandor Marek Bartkowski.
Punkt Bazowania w Kołobrzegu
Dowództwo
- dowódca – kontradm. Piotr Sikora
- zastępca dowódcy – kmdr Jarosław Kukliński
- szef Sztabu – kmdr Albin Sołtykiewicz
Dowódcy
Szczeciński Obszar Nadmorski
- kmdr Włodzimierz Steyer (1946–1947)
- kmdr Marian Wojcieszek (1947–1949)
- kmdr por. Robert Kasperski (1949–1950)
Baza Marynarki Wojennej
- kmdr Tadeusz Rutkowski (1950–1952)
- kmdr Fiodor Gusiew (1952–1954)
- kmdr por. Stanisław Kańkowski (1954–1955)
- kmdr por. Witold Maculewicz (1956–1957)
- kmdr por. Czesław Obzejta (1957–1958)
- kmdr por. Mieczysław Miernik (1958–1961)
- kmdr por. dypl. Władysław Urbański (1961–1965)
8 Flotylla Obrony Wybrzeża
- kontradmirał Zygmunt Rudomino (1966–1969)
- kmdr Witold Gliński (1969–1971)
- kontradmirał Kazimierz Bossy (1971–1979)
- kmdr Romuald Waga (1979–1983)
- kontradmirał Henryk Matuszczyk (1983–1993)
- kontradmirał Stanisław Kasperkowiak (1993–2002)
- kontradmirał Michał Michalski (2002–2005)
- kontradmirał Jerzy Lenda (2005–2009)
- kontradmirał Krzysztof Teryfter (2009–2014)
- cz. p.o. kmdr Zygmunt Białogłowski (2014–2014)
- kontradmirał Jarosław Zygmunt (2014–2016)
- cz. p.o. kmdr Zygmunt Białogłowski (2016–2016)
- kontradmirał Krzysztof Zdonek (2016–2018)
- kontradmirał Piotr Nieć (2018–2021)
- kontradmirał Włodzimierz Kułagin (2021–2023)
- kontradmirał Piotr Sikora (2023–)
Spis jednostek pływających
Okręty desantowe i transportowo-minowe
Okręty transportowo-minowe projektu 767 typu Lublin
- ORP „Lublin” (pb. 1989, 1989–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Gniezno” (pb. 1990, 1990–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Kraków” (pb. 1990, 1990–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Poznań” (pb. 1991, 1991–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Toruń” (pb. 1991, 1991–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
Okręty desantowe proj. 770 – 11 okrętów o numerach burtowych od 888 do 899, w służbie 2 Brygady Okrętów Desantowych
- ORP „Oka” (proj. 770D, pb. 1965, ob. 1990, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Bug” (proj. 770D, pb 1965, ob. 1989, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Narew” (proj. 770D, pb. 1965, ob. 1990, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „San” (proj. 770D, pb. 1965, ob. 1990, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Wisła” (proj. 770D, pb. 1965, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Pilica” (proj. 770D, pb. 1965, ob.1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Bzura” (proj. 770, pb. 1965, ob. 1990, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Warta” (proj. 770D, pb 1965, ob. 1989, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Noteć” (proj. 770D, pb. 1965, ob. 1989, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Odra” (proj. 770MA, pb. 1966, ob. 1990, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Nysa” (proj. 770MA, pb. 1966, ob. 1990, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
Okręty desantowe proj. 771 – 11 okrętów o numerach burtowych od 801 do 811, w służbie 2 Brygady Okrętów Desantowych.
- ORP „Lenino” (proj. 771, pb. 1967, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Brda” (proj. 771, pb. 1967, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Studzianki” (proj. 771, pb. 1967, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Siekierki” (proj. 771, pb. 1968, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Budziszyn” (proj. 771, pb. 1968, ob. 1990, 2 Brygada Okrętów Desantowych)
- ORP „Polichno” (proj. 771, pb. 1968, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Janów” (proj. 771A, pb. 1970, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Rąblów” (proj. 771A, pb. 1970, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Narwik” (proj. 771A, pb. 1971, ob. 1991, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych)
- ORP „Głogów” (proj. 771A, pb. 1971, ob. 1994, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych, 2 dywizjon okrętów transportowo-minowych)
- ORP „Cedynia” (proj. 771A, pb. 1971, ob. 2001, 2 Brygada Okrętów Desantowych, 2 Brygada Okrętów Transportowo-Minowych, 2 dywizjon okrętów transportowo-minowych)
Kutry transportowe proj. 716
- Ktr 11 pb. 1988 (1988–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
- Ktr 12 pb. 1991 (1991–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
- Ktr 13 pb. 1991 (1991–obecnie: 2. Dywizjon Okrętów Transportowo-Minowych)
Kutry desantowe projektu 709 – 8 FOW eksploatowała 15 kutrów projektu 709 o numerach burtowych od 857 do 871, w służbie w latach 1962-1990 w 2 Brygadzie Okrętów Desantowych – Dywizjon Kutrów Desantowych.
- „KD-22” (nb. 857, pb. 1962, ob. 1987)
- „KD-25” (nb. 858, pb. 1963, ob. 1988)
- „KD-31” (nb. 859, pb. 1964, ob. 1988)
- „KD-34” (nb. 860, pb. 1964, ob. 1989)
- „KD-37” (nb. 861, pb. 1964, ob. 1989)
- „KD-40” (nb. 862, pb. 1964, ob. 1990)
- „KD-19” (nb. 863, pb. 1964, ob. 1989)
- „KD-43” (nb. 864, pb. 1964, ob. 1989)
- „KD-58” (nb. 865, pb. 1964, ob. 1990)
- „KD-28” (nb. 866, pb. 1965, ob. 1990)
- „KD-46” (nb. 867, pb. 1964, ob. 1990)
- „KD-49” (nb. 868, pb. 1964, ob. 1990)
- „KD-52” (nb. 869, pb. 1964, ob. 1990)
- „KD-55” (nb. 870, pb. 1964, ob. 1990)
- „KD-61” (nb. 871, pb. 1965, ob. 1989)
Kutry desantowe projektu 719.
- „KD-64” nb. 872 (pb. 1975, ob. 1984, 2 Brygada Okrętów Desantowych – Dywizjon Kutrów Desantowych)
- „KD-67” nb. 873 (pb. 1975, ob. 1984, 2 Brygada Okrętów Desantowych – Dywizjon Kutrów Desantowych)
- „KD-70” nb. 874 (pb. 1975, ob. 1984, 2 Brygada Okrętów Desantowych – Dywizjon Kutrów Desantowych)
Niszczyciele min
Niszczyciele min projektu 206FM typu Flaming
- ORP „Czajka” (pb. 1967, 2006–obecnie: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1967–2006 okręt należał do 9 FOW)
- ORP „Mewa” (pb. 1966, ob. 2019, 2006–2019: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1966–2006 okręt należał do 9 FOW)
- ORP „Flaming” (pb. 1966, ob. 2020, 2006–2020: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1966–2006 okręt należał do 9 FOW)
Niszczyciele min projektu 258 typu Kormoran II
- ORP „Kormoran” pb. 2017 (8 FOW 2017–obecnie: 13 Dywizjon Trałowców )
- ORP „Albatros” pb. 2019 (8 FOW 2019 – obecnie: 13 Dywizjon Trałowców )
- ORP „Mewa” pb. 2020 (8 FOW 2020 – obecnie: 13 Dywizjon Trałowców )
Trałowce
Trałowce projektu 207P typu Gardno
- ORP „Gardno” (pb. 1984, 2006–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1984–2006 okręt należał do 13 Dywizjonu Trałowców 9 FOW)
- ORP „Bukowo” (pb. 1985, 1985–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Dąbie” (pb. 1986, 1986–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Jamno” (pb. 1986, 1986–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Mielno” (pb. 1987, 1987–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Wicko” (pb. 1987, 1987–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Resko” (pb. 1988, 1988–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Sarbsko” (pb. 1988, 1988–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Necko” (pb. 1989, 1989–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Nakło” (pb. 1990, 1990–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Drużno” (pb. 1990, 1990–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
- ORP „Hańcza” (pb. 1991, 1991–obecnie: 12 Dywizjon Trałowców 8 FOW)
Trałowce projektu 207M typu Mamry
- ORP „Mamry” (pb. 1992, 2006–obecnie: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1992–2006 okręt należał do 9 FOW)
- ORP „Wigry” (pb. 1993, 2006–obecnie: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1993–2006 okręt należał do 9 FOW)
- ORP „Śniardwy” (pb. 1994, 2006–obecnie: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1994–2006 okręt należał do 9 FOW)
- ORP „Wdzydze” (pb. 1994, 2006–obecnie: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1994–2006 okręt należał do 9 FOW)
Trałowiec projektu 207DM typu Gopło
- ORP „Gopło” (pb. 1982, 2006–obecnie: 13 Dywizjon Trałowców 8 FOW, w latach 1982–2006 okręt należał do 9 FOW)
Trałowce projektu 254K
- ORP „Żubr” (pb. 1956, ob. 1987, 12 Dywizjon Trałowców Baz