8 Dywizjon Taborów – to jednostka taborów Wojska Polskiego z okresu II Rzeczypospolitej.
W trakcie swojego istnienia, jednostka ta była wielokrotnie reorganizowana. W 1923 roku dywizjon stacjonował w Toruniu, natomiast w 1939 roku kadra 8 dywizjonu taborów miała swoją siedzibę w Lipnie.
Reorganizacja i zmiany strukturalne
W 1923 roku dywizjon podlegał Dowództwu Okręgu Korpusu Nr VIII i był zlokalizowany w Toruniu. Dowódca dywizjonu pełnił także funkcję szefa taborów w Okręgu Korpusu Nr VIII.
1 października 1925 roku, w wyniku reorganizacji wojsk taborowych, dywizjon został przekształcony w 8 szwadron taborów. Równocześnie utworzono Szefostwo Taborów w ramach Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII. W lipcu 1926 roku, na mocy rozkazu MSWojsk. (Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org.) oraz rozporządzenia wykonawczego Dep. II L. 1600/tab. tjn., szwadron został skadrowany.
12 września 1930 roku opublikowano „Organizację taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku wydano rozkaz wdrażający organizację formacji taborowych. 8 szwadron taborów został wówczas przekształcony w kadrę 8 dywizjonu taborów.
W 1939 roku kadra 8 dywizjonu taborów miała swoją siedzibę w Lipnie.
Struktura organizacyjna
Organizacja dywizjonu w 1923 roku obejmowała:
- dowództwo dywizjonu
- cztery lub pięć szwadronów taborowych
- skład oraz warsztat taborowy
- kadrę szwadronu zapasowego
- kadrę Okręgowego Szpitala Koni nr VIII w Toruniu
- kolumny przewozowe
Obsada personalna
Dowódcy dywizjonu i szwadronu oraz komendanci kadry:
- ppłk tab. Edmund Schäffer (IV 1923 – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK VIII)
- mjr tab. Władysław Brunne-Selim (1 X 1925 – VII 1926 → szef Szefostwa Taborów DOK V)
- rtm. tab. Leon Oktawian Michalewski (p.o. VII – XI 1926 → kwatermistrz szwadronu)
- kpt. tab. Franciszek Drwota (XI 1926 – 1 IV 1929 → kierownik referatu taborów Szefostwa Intendentury i Taborów OK VIII)
- kpt. tab. Czesław Sław-Góralik (XII 1929 – X 1930)
- mjr tab. Szymon Skoczylas (od X 1930)
- kpt. Stanisław Władysław Mężyk (był III 1939)
Zastępcy dowódcy dywizjonu:
- mjr tab. Wincenty Kluska (do 1 XI 1923 → dowódca 2 dtab)
Kwatermistrzowie:
- rtm. tab. Marian Metelski (1 X 1925 – XI 1926 → p.o. dowódcy 3 szw. tab.)
- rtm. tab. Leon Oktawian Michalewski (XI – XII 1926 → tymczasowo do dyspozycji szefa taborów OK VIII)
- rtm. tab. Ludwik Guzik (od XII 1926)
Obsada personalna kadry 8 dywizjonu taborów w marcu 1939 roku:
- komendant kadry – kpt. Mężyk Stanisław Władysław
- oficer mobilizacyjny – kpt. Sedlak Władysław
- oficer administracyjno-materiałowy – kpt. Satkiewicz Józef
Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy zamordowanych można znaleźć na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Przemysław Dymek: Zarys historii oddziałów żandarmerii i taborów Okręgów Korpusów VII i VIII w latach 1918-1939. Poznań: PIU Geoperitus, 2018. ISBN 978-83-951987-0-0.
Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.