8 Dywizja Strzelecka (ros. 8-я стрелковая дивизия, 8 DS) to jednostka taktyczna piechoty Armii Czerwonej.
Formowanie i działania
Dywizja została utworzona jako 8 Dywizja Piechoty z połączenia 5 Moskiewskiej, 1 Tulskiej, 2 Tambowskiej oraz Kałużskiej Dywizji Piechoty. 11 października 1918 roku przekształcono ją w 8 Dywizję Strzelecką.
26 lipca 1926 roku nadano jej imię Feliksa Dzierżyńskiego. Jej pełna nazwa brzmi: 8 Mińska Dywizja Strzelecka im. Feliksa Dzierżyńskiego, odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru oraz Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy.
Podczas agresji na Polskę, 16 września 1939 roku, dywizja brała udział w walkach w ramach 4 Armii.
Po wojnie zimowej z Finlandią została przeniesiona do Północno-kaukaskiego Okręgu Wojskowego, a następnie wróciła do Zachodniego Specjalnego Okręgu Wojskowego. W czerwcu 1941 roku działała pod dowództwem pułkownika Mikołaja Józefowicza Fomina w składzie wojsk Okręgu Leningradzkiego.
2 lipca 1941 roku dywizja została ponownie sformowana jako 8 Dywizja Strzelecka Obrony Narodowej, a 24 sierpnia 1941 roku przyjęła nazwę 8 Dywizji Strzeleckiej.
Po raz trzeci dywizja została sformowana 25 grudnia 1941 roku w Środkowoazjatyckim Okręgu Wojskowym jako 458 Dywizja Strzelecka, a w 1942 roku przekształcono ją w 8 Dywizję Strzelecką.
Struktura organizacyjna
Pierwsze formowanie
- 151 pułk strzelecki
- 229 pułk strzelecki
- 310 pułk strzelecki
- 62 pułk artylerii lekkiej
- 117 pułk artylerii haubic
- 154 dywizjon moździerzy
- 108 dywizjon artylerii przeciwpancernej
- 162 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 2 kompania rozpoznawcza
- 21 batalion saperów
- 61 batalion łączności
- 77 batalion medyczno-sanitarny
- 41 kompania przeciwchemiczna
- 24 batalion transportowy
- kompania transportowa
- 22 piekarnia polowa
- 148 stacja poczty polowej
- 409 kasa polowa
Drugie formowanie (jako 8 DS)
- 1299 pułk strzelecki
- 1301 pułk strzelecki
- 1303 pułk strzelecki
- 975 pułk artylerii lekkiej
- 699 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 477 kompania rozpoznawcza
- 863 batalion łączności
- 497 batalion medyczno-sanitarny
- 366 kompania przeciwchemiczna
- 309 kompania transportowa
- 266 piekarnia polowa
Trzecie formowanie
- 151 pułk strzelecki
- 229 pułk strzelecki
- 310 pułk strzelecki
- 62 pułk artylerii lekkiej
- 154 dywizjon moździerzy (do 17.10.1942)
- 108 dywizjon przeciwpancerny
- 2 kompania rozpoznawcza
- 21 batalion saperów
- 61 batalion łączności
- 77 batalion medyczno-sanitarny
- 41 kompania przeciwchemiczna
- 89 kompania transportowa
- 457 piekarnia polowa
- 922 punkt weterynaryjny
- 1703(1816) poczta polowa
- 1199(1295) kasa polowa
Dowódcy dywizji
kombrig Władimir Kołpakczi (pełnił funkcję w 1939 roku)
Przypisy
Bibliografia
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
RKKA – 8-я пластунская стрелковая Краснодарская добровольческая дивизия. [dostęp 2010-12-22]. (ros.).