79 Samodzielna Brygada Desantowo-Szturmowa (ukr. 79-та окрема десантно-штурмова бригада; JW A0224, pp B4174) to jednostka desantowa w ramach Sił Zbrojnych Ukrainy, która ma swoją siedzibę w Mikołajowie.
Historia
Po rozpadu ZSRR w 1992 roku, 40 Samodzielna Brygada Desantowo-Szturmowa została włączona do Sił Zbrojnych Ukrainy i podlegała dowódcy Odeskiego Okręgu Wojskowego. Wówczas brygada składała się z dwóch ciężkich i jednego lekkiego batalionu powietrznodesantowego oraz jednostek wsparcia.
W 1999 roku, na bazie tej brygady, utworzono 79 samodzielny pułk aeromobilny, którego żołnierze uczestniczyli w misjach pokojowych w takich krajach jak Sierra Leone, Irak, Liberia oraz w regionach byłej Jugosławii, w tym w Serbii, Kosowie, Macedonii i Czarnogórze.
1 lipca 2007 roku, w wyniku połączenia 79 pułku desantowo-szturmowego z 11 pułkiem lotnictwa wojskowego, powstała eksperymentalna 79 Samodzielna Brygada Desantowo-Szturmowa.
Inwazja Rosji na Ukrainę i aneksja Krymu
2 marca 2014 roku, w odpowiedzi na rozpoczęcie rosyjskiej interwencji na Krymie, część 1 batalionu brygady została postawiona w stan gotowości. Żołnierze zostali wysłani do obwodu chersońskiego, na przesmyk do Krymu, w rejon Czapłynki, z planem przegrupowania pododdziałów na Krym i zdobycia przyczółków w północnej części półwyspu. Major Dmytro Marczenko, jeden z oficerów brygady, udał się do Armiańska w celu oceny sytuacji, jednak wywiad ujawnił, że główna droga w mieście była już kontrolowana przez rosyjskie siły inwazyjne. Plan został anulowany, a jednostka pozostała na przesmyku. W drugiej połowie marca sformowano 2. batalion.
Wojna na wschodzie Ukrainy
Na dzień 18 kwietnia, w pełni gotowe do boju były 1. i 2. bataliony, które znajdowały się w obwodzie chersońskim. 18 maja przeszły do obwodu zaporoskiego, a w czerwcu do donieckiego. Kolejny batalion brygady, 88 batalion piechoty morskiej, stacjonował w obwodzie odeskim, ale nie uczestniczył w walkach z powodu braku sprzętu i żołnierzy.
W dniach 3-5 czerwca 2014 roku, żołnierze 1. batalionu uczestniczyli w wyzwoleniu Krasnego Łymanu, gdzie zginął żołnierz Jurij Ołeksandrowycz Własenko. 1. batalion pozostał w tym rejonie do 5 lipca, kiedy to zakończono całkowite wyzwolenie Słowiańska.
W tym samym czasie kompania rozpoznawcza oraz 2. batalion zostały wysłane na południe, w okolice Wołnowachy, aby odciążyć 51 Samodzielną Brygadę Zmechanizowaną, która została wycofana z frontu po bitwie pod Wołnowachą.
Bitwy o lotnisko w Doniecku
Od końca września 2014 roku, brygada brała udział w obronie donieckiego lotniska. 28 września 2014 roku, podczas zbliżania się do pozycji bojowych w terminalach lotniska, bojownicy zniszczyli dwa transportery opancerzone, co doprowadziło do śmierci 7 żołnierzy brygady.
10 października Ogólnoukraińskie Stowarzyszenie Wolontariuszy „Narodnyj Projekt” przekazało 79 Brygadzie żywność, odzież oraz lekarstwa, w tym Celox A, od organizacji wolontariuszy „Narodnyj Tył”.
W grudniu 2014 roku, do brygady przybyły dwa bataliony 81 Brygady Powietrznodesantowej, aby zastąpić jednostki 79 Brygady broniące lotniska w Doniecku. Brygada uczestniczyła w nieudanej próbie odbicia ruin donieckiego lotniska pod koniec stycznia 2015 roku, co wiązało się z poważnymi stratami. W trakcie walk bojownicy jednostki zajmowali stację radarową oraz wieś Wodiane.
Bitwy o Debalcewe
79 Brygada, dowodzona przez Maksyma Myrhorodskiego, brała także udział w bitwach o Debalcewe, gdzie wspólnie z 30 Brygadą Zmechanizowaną, pojazdami 92 Brygady Zmechanizowanej, 1 Brygadą Pancerną oraz batalionem „Donbas” próbowała szturmować wieś Łohwynowe, wcześniej zajętą przez rosyjskie siły. Rosjanie przerzucili tam znaczne siły, wspierane przez artylerię, co utrudniło skuteczny atak. Mimo że operacja odblokowania drogi do Artiomowska nie przyniosła oczekiwanych rezultatów, umożliwiła ukraińskim siłom wycofanie się z Debalcewa.
W 2016 roku brygada wzbogaciła się o kompanię czołgów, po czym została zreorganizowana, zachowując nazwę: 79 Samodzielna Brygada Desantowo-Szturmowa.
Inwazja Rosji na Ukrainę
Od 24 lutego 2022 roku brygada uczestniczy w walkach na odcinku tzw. „starego frontu”, który utrwalił się w 2014 roku w obwodzie donieckim, broniąc pozycji na linii Donieck – Marjinka – Awdijiwka.
Struktura
1992
W 1992 roku brygada składała się z:
- ciężkiego batalionu powietrznodesantowego
- ciężkiego batalionu powietrznodesantowego
- lekkiego batalionu powietrznodesantowego
- jednostek zabezpieczających
2016
- 1 batalion desantowo-szturmowy (APC);
- 2 batalion desantowo-szturmowy (APC);
- 3 batalion desantowo-szturmowy „Feniks” (APC, D-30);
- 4 kompania przeciwlotnicza;
- brygadowa grupa artylerii;
- dywizjon artylerii samobieżnej (2S1 „Goździk”);
- dywizjon artylerii haubic (D-30);
- dywizjon artylerii rakietowej (BM-21 „Grad”);
- kompania rozpoznawcza;
- kompania czołgów;
- kompania inżyniersko-saperska;
- kompania chemiczna;
- węzeł komunikacyjny w terenie;
- kompania zaopatrzenia;
- kompania zabezpieczenia desantowego;
- kompania remontowa;
Dowódcy
- (1992–1993) podpułkownik Atroszczenko O. W.
- (1993–1996) pułkownik Zeleniak P. A.
- (1996–1998) pułkownik Kulijew Sz. M.
- (1998−1999) pułkownik Bachtin A. M.
- (1999–2002) pułkownik Pasyura W. G.
- (2002–2005) pułkownik Maslennikow K. J.
- (2005–2007) pułkownik Chorurzyj V. S.
- (2007-2011) pułkownik Maslennikow K. J.
- (2011–2012) pułkownik Kliat J. O.
- (2012–2016) pułkownik Oleksij Szandar
- (2016–2019) pułkownik Walerij Kuracz
- (2019 –) pułkownik Ołeksandr Łucenko
Tradycje
5 czerwca 2009 roku, na mocy zarządzenia Ministra Obrony Ukrainy nr 308, jednostce nadano honorowy tytuł „Mikołajowska” za bliską współpracę z ludnością oraz organami samorządowymi, a także za wojskowo-patriotyczną edukację młodzieży w tym mieście.
Straty
Według stanu na luty 2018 roku oraz danych z Księgi Pamięci, brygada straciła w walce 61 żołnierzy.
Przypisy