75 mm armata Ehrhardt model 1901

75 mm armata Ehrhardt model 1901 (Ehrhardt 7,5 cm modell 1901) to norweska armata polowa, która została zaprojektowana i wyprodukowana w Cesarstwie Niemieckim jako pierwsze nowoczesne działo polowe dla armii norweskiej. W trakcie II wojny światowej była używana zarówno przez Norwegię, jak i Finlandię; zdobyte egzemplarze znalazły się także w arsenale armii niemieckiej.

Specyfikacje techniczne

Działo to miało jednoogonowe łoże oraz tarczę ochronną, która czasami była demontowana. W pozycji bojowej ważyło 1037 kg (niektóre źródła podają 1023 kg), a w konfiguracji transportowej jego masa wynosiła 1773 kg. Było zdolne do wystrzeliwania granatów burzących o wadze 6,5 kg na maksymalny zasięg 10600 m (według S. Pataja maksymalny zasięg wynosił jedynie 6000 m).

Historia użytkowania

Norwegia zakupiła 132 działa, które stanowiły podstawową broń artyleryjską armii norweskiej aż do początku II wojny światowej. Po klęsce Norwegii, ocalałe egzemplarze zostały przejęte przez Niemców, którzy używali ich pod nazwą 7,5 cm FK 246(n).

W czasie wojny zimowej Norwegowie dostarczyli Finom 12 tych dział, w zestawie z 7,2 tys. sztuk amunicji. Z tych dział, 11 zostało przydzielonych do 9 pułku artylerii polowej. Po upadku Norwegii, Niemcy przekazali Finom znaczne zapasy zdobycznej amunicji, a działa były wykorzystywane podczas wojny kontynuacyjnej, najpierw przez artylerię forteczną, a następnie przez artylerię nadbrzeżną. W służbie fińskiej nosiły oznaczenie 75 K/01 i wystrzeliły ponad 36 tys. pocisków.