75 Dywizja Piechoty
75 Dywizja Piechoty (niem. 75. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja utworzona podczas II wojny światowej, na podstawie rozkazu z 26 sierpnia 1939, w ramach drugiej fali mobilizacyjnej w Schwerinie, w II. Okręgu Wojskowym.
Dowódcy dywizji
- gen. por. Ernst Hammer (26 sierpnia 1939 – 5 września 1942);
- gen. por. Erich Diestel (5 września 1942 – 15 września 1942);
- gen. por. Helmuth Beukemann (15 września 1942 – 10 sierpnia 1944);
- gen. mjr Karl Arning (10 sierpnia 1944 – 6 kwietnia 1945);
- gen. mjr Lothar Berger (6 kwietnia 1945 – 8 maja 1945).
Struktura organizacyjna
Skład w sierpniu 1939
- 172 pułk piechoty
- 202 pułk piechoty
- 222 pułk piechoty
- 175 pułk artylerii
- 175 batalion pionierów
- 175 oddział rozpoznawczy
- 175 oddział przeciwpancerny
- 175 oddział łączności
- 175 polowy batalion zapasowy
Skład w czerwcu 1943
- 172 pułk grenadierów
- 222 pułk grenadierów
- 202 pułk fizylierów
- 175 pułk artylerii
- 175 batalion pionierów
- 75 dywizyjny batalion fizylierów
- 175 oddział przeciwpancerny
- 175 oddział łączności
- 175 polowy batalion zapasowy
Bibliografia
- Carell Paul, Operacja „Barbarossa”; Warszawa 2000; ISBN 83-11-09199-4;
- Paul P. Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz K. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110. Brak numerów stron w książce.
- Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division, b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht, 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
- Samuel W. Mitcham jr, Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Orde de Bataille, wyd. Bellona SA.