7,5 cm leichtes Infanteriegeschütz 18 (7,5 cm le.IG 18)
7,5 cm leichtes Infanteriegeschütz 18 (7,5 cm le.IG 18) to niemieckie działo piechoty o kalibrze 75 mm, które było używane przez Wehrmacht w czasie II wojny światowej. Armata została stworzona w 1927 roku w zakładach Rheinmetall.
Informacja ogólna
W podstawowej wersji (le.IG 18) załoga była osłonięta przez pancerne tarcze. Produkowano również górską wersję tego działa, znaną jako 7,5 cm leichtes Gebirgsinfanteriegeschütz 18, która mogła być rozłożona na dziesięć części, z czego najcięższa ważyła 74,9 kg. Górskie bataliony zazwyczaj były wyposażone w dwa działa tego typu.
W 1939 roku wyprodukowano sześć armat 7,5 cm le.IG 18F, które były przeznaczone dla wojsk powietrznodesantowych. Te działa mogły być rozłożone na cztery części, z każdą ważącą 140 kg. Charakteryzowały się mniejszymi kołami oraz brakiem tarczy pancernej. Istniała także wersja, określana jako 7,5 cm Infanteriegeschütz L/13, będąca zmodyfikowaną wersją le.IG 18, która mogła być rozkładana na cztery lub sześć części. Łącznie wyprodukowano około 12 tysięcy sztuk.
Bibliografia
Fleischer Wolfgang, German Light & Heavy Infantry Artillery 1914-1945, Schiffer Publishing Ltd 1997.
Galeria
Podczas wojny
Zachowane egzemplarze
Zobacz też
7,5 cm le.Geb.I.G.18