Wydarzenia
Cesarstwo Bizantyjskie
Cesarz bizantyjski Leon III zorganizował małżeństwo swojego 15-letniego syna, Konstantyna V, z księżniczką Tzitzak (później przyjęła imię „Irena”), będącą córką chazarskiego kagana Bihara. To wydarzenie miało na celu zacieśnienie stosunków dyplomatycznych między Cesarstwem Bizantyjskim a Chanatem Chazarskim.
Europa
W bitwie nad rzeką Garonna armia muzułmańska Umajjadów, licząca 40 000 żołnierzy pod dowództwem Abd ar-Rahmana Ghafikiego, gubernatora Al-Andalus, przekroczyła przełęcz Roncesvalles w Pirenejach, dokonując zniszczeń w miastach Oloron, Lescar i Bajonna oraz paląc opactwo Saint-Sever. Siły Umajjadów zdewastowały klasztor Saint-Émilion i pokonały „hrabiego Libourne”. Abdul Rahman plądrował i zdobył Bordeaux, niemal całkowicie unicestwiając armię księcia Akwitanii, Odona Wielkiego, nad rzeką Garonną.
Latem Odon Wielki udał się do frankońskiego miasta Reims, aby ostrzec Karola Młota, majordoma pałacu Merowingów, o inwazji Umajjadów w Galii i prosić o wsparcie w walce z najeźdźcami. Dwaj przywódcy spotkali się pod Paryżem; Karol ogłosił „ogólny zakaz” formowania armii, która obejmowałaby dużą liczbę mieszkańców Austrazji, Neustrii i Burgundii. W międzyczasie Arabowie pustoszyli miasta Périgueux, Saintes i Angoulême, a następnie plądrowali bazylikę Saint-Hilaire w pobliżu Poitiers.
W wrześniu Karol Młot prowadził swoją armię frankońską (30 000 ludzi) do Orleanu i przekroczył Loarę, prawdopodobnie w towarzystwie Odona Wielkiego, z resztą żołnierzy. Ustanowił obozowisko w pobliżu Tours, najprawdopodobniej w Ballan-Miré, na południowy zachód od miasta-fortecy, aby chronić opactwo Św. Marcina. Karol Młot pokonał (lub zmusił do odwrotu) oddział wroga (byli to zwiadowcy lub awangarda Umajjadów) między rzekami Indre i Creuse. Abdul Rahman Al Ghafiqi wycofał się, aby zająć pozycję nad rzeką Vienne.
W październiku armia Franków przekroczyła rzekę Vienne i obozowała w pobliżu częściowo opuszczonej rzymskiej rezydencji lub osady rolniczej, znanej obecnie jako Vieux-Poitiers (w okolicach Châtellerault). Karol Młot zajął pozycję obronną po drugiej stronie rzymskiej drogi, odpierając muzułmańskie ataki podczas „siedmiodniowego” starcia, najprawdopodobniej z udziałem zwiadowców obu armii.
10 lub 25 października miała miejsce Bitwa pod Tours, w której siły frankońskie i burgundzkie pod dowództwem Karola Młota pokonały znaczną armię Abdula Rahmana Al Ghafiqi, niedaleko Poitiers, skutecznie powstrzymując islamską inwazję na Europę Zachodnią; Rahman Al Ghafiqi zginął w trakcie walki. Karol Młot rozszerzył swoją władzę na południu Francji, zyskując przydomek Martellus („Młot”). Wynik tego zwycięstwa stał się punktem zwrotnym, który ustalił równowagę sił między Europą Zachodnią a Cesarstwem Bizantyjskim.
Siły muzułmańskie wycofały się na południe do Septymanii, a część z nich prawdopodobnie wróciła tą samą drogą przez Pireneje. Odon Wielki ścigał główną armię muzułmańską przez La Marche, a następnie wrócił do Bordeaux; Karol Młot wycofał się na terytorium Franków przez Orlean i Auxerre, degradując biskupów, których uważał za niewiarygodnych. Abd al-Malik ibn Katan al-Fihri został nowym gubernatorem (tzw. Wali) Al-Andalus, a odrębne siły muzułmańskie zaatakowały region Rodanu.
Brytania
Jesienią król Ceolwulf z Nortumbrii został obalony przez swoich przeciwników i zmuszony do wstąpienia do klasztoru. Jego zwolennicy jednak przywrócili go na tron (zdarzenie miało miejsce w 732 lub 731 roku).
Zdarzenia astronomiczne
26 czerwca miała miejsce okultacja Jowisza przez Wenus.
Religia
Papież Grzegorz III mianował Św. Bonifacego, anglosaskiego misjonarza, arcybiskupem z jurysdykcją nad Bawarią, zalecając mu wprowadzenie zakazu spożywania koniny przez jego nawróconych chrześcijan.
Egbert został wyznaczony na biskupa Yorku przez swojego kuzyna Ceolwulfa z Nortumbrii. Założył bibliotekę i uczynił miasto znanym ośrodkiem nauki (data przybliżona).
Przypisy
