73 Dywizja Piechoty
73 Dywizja Piechoty (niem. 730. Infanterie-Division) to jedna z niemieckich dywizji piechoty, która brała udział w II wojnie światowej. Dywizja ta wzięła udział w agresji na Polskę oraz Francję, a także w ataku na Związek Radziecki.
Formowanie i walki
Dywizja została sformowana w sierpniu 1939 roku w ramach drugiej fali mobilizacyjnej, na podstawie pododdziałów wydzielonych z 17 Dywizji Piechoty oraz Dowództwa Artylerii XVII w Norymberdze (Artillerie-Kommandeur 17). W trakcie agresji na Polskę dywizja wchodziła w skład Grupy Armii Północ. Żołnierz 73 DP po zakończeniu działań bojowych napisał: „W Polsce już zdecydowanie po wszystkim. Kampania przebiegła w tempie tak oszałamiającym, że trudno uwierzyć, iż to mogło się zdarzyć.”
Później 73 DP brała udział w agresji na Francję, Jugosławię, Grecję oraz ZSRR. W trakcie walk w ZSRR dywizja poniosła znaczne straty, walcząc w górach Kaukaz oraz na Krymie. Latem 1944 roku została wycofana na Węgry w celu uzupełnienia stanów osobowych, a następnie ponownie zaangażowana w walki we wrześniu 1944 roku. Przed nadchodzącą ofensywą Armii Czerwonej, w styczniu 1945 roku zajmowała pozycje w rejonie Jabłonny nad Wisłą, podlegając XXXXVI Korpusowi Pancernemu, a jej przeciwnikiem były wojska 1 Armii Wojska Polskiego.
73 Dywizja Piechoty poniosła ogromne straty 30 stycznia 1945 roku pod Toruniem. Kolejne znaczne straty miały miejsce pod Gdańskiem podczas walk przeciwko Armii Czerwonej. Niedobitki dywizji zaokrętowano na transportowiec MS Goya, który po opuszczeniu portu został zatopiony 17 kwietnia przez lotnictwo i marynarkę ZSRR.
Dowódcy dywizji
- gen. artylerii Friedrich von Rabenau, 26 sierpnia 1939.
- gen. piechoty Bruno Bieler, 29 września 1939.
- gen. piechoty Rudolf von Bünau, 1 listopada 1941.
- gen. mjr Johannes Nedtwig, 1 lutego 1943.
- gen. por. Friedrich Franek, 26 czerwca 1944.
- gen. mjr Kurt Haehling, 30 lipca 1944.
- gen. mjr Franz Schlieper, 7 września 1944.
Struktura organizacyjna
W roku 1939 dywizja składała się z:
- 170 pułku piechoty,
- 186 pułku piechoty,
- 213 pułku piechoty,
- 173 pułku artylerii,
- 173 batalionu rozpoznawczego (później cyklistów),
- 173 batalionu inżynieryjnego,
- 173 batalionu łączności,
- 173 dywizyjnego oddziału zaopatrzeniowego.
Przypisy
Bibliografia
- Samuel Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Ben Shepherd: Żołnierze Hitlera. Armia niemiecka w Trzeciej Rzeszy. Oświęcim: 2017. ISBN 978-83-7889-539-8.
- Kazimierz Sobczak: Wyzwolenie Warszawy. Styczeń 1945 r. Warszawa: 1970.
- Piotr Zarzycki: Suplement do Września 1939. Orde de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa, 2014, s. 21. ISBN 978-83-933204-7-9.
- Leksykon Wehrmachtu