717 Dywizja Piechoty (niem. 717. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja, która działała w czasie II wojny światowej.
Została utworzona w Wiedniu na podstawie rozkazu z dnia 11 kwietnia 1941 roku, w ramach 15. fali mobilizacyjnej w XVII Okręgu Wojskowym. Od czerwca 1941 roku dywizja stacjonowała na terenie okupowanej Jugosławii, gdzie prowadziła walki z partyzantami. Dowódca dywizji, gen. por. Benignus Dippold, podkreślał, że partyzantów nie należy traktować jako bandytów.
1 kwietnia 1943 roku dywizja została przekształcona w 117 Dywizję Strzelców i przeniesiona do Grecji.
Dowódcy dywizji
gen. mjr Paul Hoffmann 17 V 1941 – 1 XI 1941
gen. por. Walter Hinghofer 1 XI 1941 – 1 X 1942
gen. por. Benignus Dippold 1 X 1942 – 1 IV 1943
Struktura organizacyjna
Skład w kwietniu 1941 roku:
- 737. pułk piechoty
- 749. pułk piechoty
- 670. oddział artylerii
- 717. oddział pionierów
- 717. kompania łączności
Przypisy
Bibliografia
Ben Shepherd: Żołnierze Hitlera. Armia niemiecka w Trzeciej Rzeszy. Oświęcim: 2017. ISBN 978-83-7889-539-8.
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.