711 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

711 Dywizja Piechoty (niem. 711. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej, która została sformowana w Hanowerze na podstawie rozkazu z 1 maja 1941 roku, w ramach 15. fali mobilizacyjnej, w IX Okręgu Wojskowym.

== Struktura organizacyjna ==

Struktura organizacyjna w maju 1941

731. i 744. pułk piechoty, 651. oddział artylerii, 711. kompania pionierów (saperów), 711. kompania łączności;

Struktura organizacyjna w listopadzie 1942

731. i 744. pułk grenadierów, 651. oddział artylerii, 711. kompania pionierów, 711. kompania przeciwpancerna, 711. kompania łączności;

Struktura organizacyjna w sierpniu 1943

731. i 744. pułk grenadierów, 651. pułk artylerii, 711. kompania pionierów, 711. kompania przeciwpancerna, 711. kompania łączności, 651. polowy batalion zapasowy;

Struktura organizacyjna w październiku 1943

731. i 744. pułk grenadierów, 651. pułk artylerii, 711. batalion pionierów, 711. kompania przeciwpancerna, 711. oddział łączności, 651. polowy batalion zapasowy;

Struktura organizacyjna w styczniu 1944

731. i 744. pułk grenadierów, 651. pułk artylerii, 711. batalion pionierów, 711. kompania przeciwpancerna, 711. oddział łączności, 711. polowy batalion zapasowy;

Struktura organizacyjna w grudniu 1944

731., 744. i 763. pułk grenadierów, 651. pułk artylerii, 711. batalion pionierów, 711. batalion fizylierów, 711. oddział przeciwpancerny, 711. oddział łączności, 1711. polowy batalion zapasowy;

== Dowódcy dywizji ==

gen. mjr Dietrich von Reinersdorff – Paczensky und Tenczin 1 V 1941 – 1 IV 1942;

gen. mjr Wilhelm Haverkamp 1 IV 1942 – 15 VII 1942;

gen. por. Friedrich-Wilhelm Deutsch 15 VII 1942 – 15 III 1943;

gen. por. Josef Reicher 15 III 1943 – 9 V 1945;

== Szlak bojowy ==

Po swoim utworzeniu, dywizja została umieszczona na terenie Francji jako jednostka okupacyjna. Na początku 1945 roku przeniesiono ją na front wschodni do GA „Południe”. Zakończyła swoje działania 9 maja 1945 roku na terytorium Czechosłowacji.

== Przypisy ==

== Bibliografia ==

Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;

Arkadiusz Wingert: Wojna totalna. Wehrmacht przeciw Armii Czerwonej 1941-1945. Suplement. Kraków: 2010.