71 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej

71 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej (71 dr OP) to samodzielna jednostka wchodząca w skład Wojska Polskiego.

Dywizjon został utworzony w 1974 roku w Pobierowie i podlegał dowódcy 26 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Został rozformowany w 2008 roku.

Historia

71 dr OP został powołany na mocy rozkazu Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 4 października 1974 roku jako 71 Dywizjon Ogniowy OPK.

10 maja 1975 roku z transportu kolejowego na stacji Trzebiatów odebrano sprzęt bojowy dywizjonu, którym był system rakietowy PZR S-125 Newa. W październiku 1975 dywizjon rozpoczął swój pierwszy dyżur bojowy.

21 września 1976 roku na poligonie w Aszułuku w ZSRR miało miejsce pierwsze strzelanie bojowe, a kolejne odbyły się w latach 1980 i 1989.

W następnych latach strzelania miały miejsce w Centrum Szkolenia Poligonowego w Ustce w latach 1995, 1999, 2002 i 2005.

W październiku 2001 roku 71 dr OP oraz 41 dr OP zostały organizacyjnie podporządkowane dowódcy 78 pułku rakietowego OP w Mrzeżynie, a od listopada 2003 roku dywizjon miał stałą dyslokację w Mrzeżynie.

Głównym sprzętem bojowym dywizjonu był przeciwlotniczy zestaw rakietowy małego zasięgu S-125 Newa-SC.

Zgodnie z Rozkazem Dowódcy Sił Powietrznych nr Z-0117 z dnia 30 maja 2008 roku, dywizjon został rozformowany do końca roku 2008, a od 1 stycznia 2009 roku włączono go w struktury organizacyjne 78 pr OP jako 4 dywizjon ogniowy.