Bateria Motorowa Artylerii Przeciwlotniczej Typu A nr 71
Był to pododdział artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Bateria nie istniała w czasie organizacji pokojowej armii. Została utworzona w ramach planu mobilizacyjnego „W” w sierpniu 1939 roku, w czasie mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem czarnym. Jednostką mobilizującą był 6 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej z Lwowa. Bateria była integralną częścią artylerii przeciwlotniczej 10 Brygady Kawalerii, a jej uzbrojenie stanowiły cztery armaty przeciwlotnicze 40 mm wz. 1936.
W trakcie kampanii wrześniowej bateria brała udział w walkach do 17 września 1939 roku w składzie 10 Brygady Kawalerii, a następnie została internowana na Węgrzech. Bateria zestrzeliła dwa samoloty Luftwaffe.
Organizacja i obsada personalna baterii
- dowódca – por. Roman Zwil
- oficer zwiadowczy – ppor. Aleksander Jarzęcki
- dowódca 1 plutonu – ppor. rez. Tadeusz Stanisław Sas-Kropiwnicki
- dowódca 2 plutonu – ppor. rez. Eugeniusz Stanisław Kochańczyk
- dowódca 3 plutonu – ppor. rez. Zbigniew Walerian Sługocki
- dowódca 4 plutonu – plut. pchor. rez. Henryk Polański
- szef baterii – st. ogn. Józef Klimek
Bibliografia
- Stanisław Truszkowski, Działania artylerii przeciwlotniczej w wojnie 1939 r. Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2 (84), Warszawa 1978, s. 212-236
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza „Ajaks” i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3