700 Dywizja Piechoty
700 Dywizja Piechoty (niem. 700. Infanterie-Division, ros. 700-я пехотная дивизия/3-я пехотная дивизия Вооруженных сил КОНР) to jednostka taktyczna Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji, która współpracowała z III Rzeszą.
Formowanie dywizji
Proces formowania dywizji rozpoczął się w połowie lutego 1945 roku na poligonie wojskowym w Münsingen. Była to trzecia dywizja w ramach Sił Zbrojnych KONR. Dowodzenie nad nią objął gen. Michaił Szapowałow, a funkcję szefa sztabu pełnili kolejno płk I. A. Bogdanow oraz płk Aleksandr N. Wysocki (Kobziew). Na czoło planowanego pułku artylerii stanął kpt. Każieka. Rekruci byli w większości byłymi jeńcami wojennymi Armii Czerwonej oraz „wschodnimi” robotnikami przymusowymi. Do końca wojny udało się zgromadzić około 10 tys. ochotników, którzy jednak nie zostali uzbrojeni. Gen. Szapowałow podjął starania o pozyskanie broni ćwiczebnej, jednak te zakończyły się niepowodzeniem. Udało się jedynie zorganizować sztab dywizji.
Decyzja o wycofaniu
W pierwszych dniach maja 1945 roku dowództwo Sił Zbrojnych KONR podjęło decyzję o zgrupowaniu wszystkich oddziałów „własowskich”. W tym celu gen. Szapowałow 3 maja udał się samolotem do sztabu 1 Dywizji Piechoty pod dowództwem gen. Siergieja Buniaczenki, gdzie postanowiono o wycofaniu się na zachód i poddaniu się armii USA. Kolumny 3 Dywizji Piechoty dołączyły do tzw. Południowej Grupy ROA, a następnie skapitulowały 9 maja w rejonie Krumau.
Bibliografia
- Joachim Hoffman, Rosyjscy sojusznicy Hitlera. Własow i jego armia, 2008
- Siergiej I. Drobiazko, Под знаменами врага. Антисоветские формирования в составе германских вооруженных сил 1941-1945, 2004
