70 pułk artylerii polowej (4 Lotaryński)
(niem. 4. Lothringisches Feldartillerie-Regiment Nr. 70) – jednostka artylerii niemieckiej z okresu Cesarstwa Niemieckiego.
Historia
Pułk został utworzony 25 marca 1899 roku. Jego baza znajdowała się w Metz oraz Saarlouis, a wchodząc w skład XVI Korpusu Armijnego, odgrywał ważną rolę w strukturze niemieckiej armii.
W roku 1914 pułk był częścią 34 Brygady Artylerii, która należała do 34 Dywizji Piechoty.
Na początku I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku, pułk liczył według etatu 1368 żołnierzy, był podzielony na dwa bataliony, z których każdy miał po trzy baterie, oraz dysponował 36 działami.
Od marca 1915 roku wszelkie nowe dywizje były formowane według „wzoru 1915”, a od czerwca 1917 roku również pozostałe jednostki były przekształcane według tego modelu. Od kwietnia 1915 roku pułk artylerii polowej składał się z 24 dział, które były rozmieszczone w dwóch batalionach.
Po kolejnych reorganizacjach, w 1917 roku pułk artylerii polowej obejmował dwa bataliony polowe, każdy z 12 działami, oraz batalion haubic, który był wyposażony w 12 haubic.
Przypisy
Bibliografia
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1914–1915. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1915–1917. T. 2. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-075-9.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1917–1918. T. 3. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-076-6.
- Niemieckie pułki artylerii 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2025-01-05]. (pol.).
- Jonathan Viser: Imperial German Artillery Regiments. [w:] The Prussian Machine [on-line]. prussianmachine.com. [dostęp 2025-01-08]. (ang.).