7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany

7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany był jednostką inżynieryjno-budowlaną podlegającą Nadwiślańskim Jednostkom Wojskowym MSW (JW 1917), z siedzibą w Warszawie przy ul. Kocjana 3. Jego podstawowe zadania obejmowały ogólnowojskowe szkolenie żołnierzy oraz budowę obiektów dla potrzeb NJW MSW, a także obiektów specjalnych dla resortu MSW. W okresie od 1970 do 1989 roku batalion zajmował się pracami budowlanymi w zakresie budownictwa wojskowego, obronnego oraz dla potrzeb gospodarki narodowej.

Historia

Reorganizacja Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL, prowadzona przez MSW od 1965 roku, a także wzrost liczby zadań wymagających zwiększenia stanu osobowego i zaplecza szkoleniowo-socjalnego, doprowadziły do powstania jednostki inżynieryjno-budowlanej. W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na usługi budowlane, w 1970 roku, na mocy rozkazu nr 0245 dowódcy Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL z dnia 18.04.1970 r., na bazie istniejącej kompanii remontowo-budowlanej, powołano batalion inżynieryjno-budowlany (JW 1917), który podlegał dowódcy JW 1914 z siedzibą przy ul. Podchorążych 38 w Warszawie. Na mocy kolejnego rozkazu nr 0324 z dnia 31.10.1970 r. uchylono podporządkowanie batalionu dowódcy JW 1914, a jednostkę przekształcono w Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany, który od 1.12.1970 r. podlegał bezpośrednio dowódcy Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL.

Do 1974 roku batalion stacjonował w Warszawie przy ul. Podchorążych 38, a w tym samym roku przeniesiono go do nowego kompleksu koszarowego, który został wybudowany przez batalion w dzielnicy Bemowo, przy ul. Kocjana 3.

Po rozbudowie Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL oraz utworzeniu w 1974 roku Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW, jednostka została przemianowana na 7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany na podstawie rozkazu dowódcy NJW MSW nr 0315 z dnia 1.12.1974 r.

Żołnierze batalionu byli szkoleni w zakresie specjalistycznych prac inżynieryjno-budowlanych oraz saperskich. Budowali obiekty dla NJW MSW, resortu MSW oraz dla potrzeb gospodarki narodowej. W trakcie służby wojskowej organizowano dla żołnierzy dodatkowe kursy, takie jak murarze, cieśle, ślusarze oraz inne specjalności potrzebne na budowach. Po ukończeniu kursów żołnierze otrzymywali dyplomy potwierdzające ich kwalifikacje jako wykwalifikowani pracownicy budowlani.

Przykładowe obiekty

kompleks koszarowy – koszary własne oraz 103 pułku lotniczego na Bemowie, ul. Kocjana 3 (1972–1974);
blok szkoleniowo-sztabowy Dowództwa Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW przy ul. Podchorążych 38 w Warszawie;
baza szkoleniowa poligonu oraz magazyny kwatermistrzowskie w Warszawie na Siekierkach;
obiekt specjalnego przeznaczenia na półwyspie helskim, w rejonie Juraty, Ośrodek Wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów „Mewa” (obecnie rezydencja Prezydenta RP);
obiekty szkoleniowe i socjalne na poligonie w Raduczu, w tym strzelnicę, bursę oficerską, stołówkę z kuchnią, kotłownię centralnego ogrzewania, łaźnię, 3 murowane budynki koszarowe oraz szereg urządzeń sanitarno-kanalizacyjnych;
budynek szkolno-koszarowy dla Podoficerskiej Szkoły Piechoty – Warszawa, ul. Podchorążych 38;
centralny magazyn zaopatrzenia – Warszawa, ul. Podchorążych 38;
kompleks obiektów specjalnych MSW – tajny ośrodek szkoleniowy wywiadu (JW 2669) w Starych Kiejkutach, z własną studnią głębinową, systemem kanalizacyjnym, przeciwatomowym schronem podziemnym, stacją radiową oraz basenem kąpielowym;
obiekt specjalny URM w lasach spalskich, tzw. Willa Gierka (1972–1973);
zespół basenów kąpielowych klubu Gwardia Warszawa;
udział w budowie Centrum Zdrowia Dziecka, Warszawa–Międzylesie;
osiedle „Chełmska”, Warszawa – budynki mieszkalne dla kadry NJW MSW oraz pracowników MSW.

Na skutek decyzji MSW z maja 1989 roku o reorganizacji NJW MSW, 7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany został ostatecznie rozformowany 31 grudnia 1989 roku.