7 Rejon Baz Lotniczych
7 Rejon Baz Lotniczych (7 RBL), w języku rosyjskim 7-й район авиационного базирования (7-й РАБ) – to struktura organizacyjna tyłów Wojskowych Sił Powietrznych ZSRR, która została włączona do struktury Lotnictwa Frontu Wojska Polskiego, zasilona przez Polaków z poboru.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu organizacyjnego Nr 083/Org. Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z dnia 6 grudnia 1944 roku, radziecki 7 Rejon Baz Lotniczych został włączony do jednostek lotniczych Frontu Wojska Polskiego, wraz z podporządkowanymi mu jednostkami obsługi.
W listopadzie dowództwo 7 RBL ulokowało się w Łysobykach. Na początku marca 1945 roku jednostka przeniosła się do Łowicza. W tym okresie 7 RBL obsługiwał jednostki na 14 lotniskach.
Na mocy rozkazu Nr 027 dowódcy Lotnictwa Frontu WP z dnia 1 marca 1945 roku, do 7 RBL dołączono kolejne radzieckie jednostki: 483 i 513 batalion obsługi lotnisk.
Stan ewidencyjny 7 RBL na dzień 1 maja 1945 roku wynosił 3436 żołnierzy.
Po zakończeniu wojny, dowództwo 7 RBL zostało przekształcone w 1 Rejon Bazowania Lotnictwa. W październiku 1945 roku, bataliony obsługi lotnisk: 73, 74, 129, 130, 483, 495, 513 i 686 otrzymały nową numerację: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 bol. Na koniec listopada dowództwo 1 RBL zostało rozformowane, a bataliony obsługi lotnisk włączono do pułków lotniczych.
Struktura organizacyjna
Dowództwo 7 Rejonu Baz Lotniczych
- 73 (1) batalion obsługi lotnisk
- 74 (2) batalion obsługi lotnisk
- 129 (3) batalion obsługi lotnisk
- 130 (4) batalion obsługi lotnisk
- 483 (5) batalion obsługi lotnisk
- 495 (6) batalion obsługi lotnisk
- 513 (7) batalion obsługi lotnisk
- 686 (8) batalion obsługi lotnisk
- 107 (1) samodzielny batalion samochodowy
- 140 kompania lotniskowo-techniczna
- 141 kompania lotniskowo-techniczna
- 147 kompania lotniskowo-techniczna
- 143 kompania lotniskowo-techniczna
- 122 kompania lotniskowo-techniczna
- 145 kompania lotniskowo-techniczna
- 901 samodzielna bateria plot
- 7 samodzielna kompania łączności
- 7 kompania techniczno-ewakuacyjna
- 7 polowy skład gospodarczy
- 7 pralnia polowa
- 2003 polowy magazyn lotniczy
- 23 samochodowa stacja wytwarzania tlenu
- 95 Kasa Polowa Banku Państwowego
- 497 Wojskowa Stacja Pocztowa
Początkowo w skład rejonu wchodził 14 batalion budowy lotnisk, który jednak został przekazany pod bezpośrednią kontrolę szefa służby tyłów.
W okresie, gdy 7 RBL był częścią Wojskowych Sił Powietrznych ZSRR, w jego składzie znajdował się także Sąd Wojskowy 7 Rejonu Bazowania Lotnictwa (ros. Военный трибунал 7-й РАБ, poczta polowa nr 42118) oraz Prokuratura Wojskowa 7 Rejonu Bazowania Lotnictwa (ros. Военная прокуратура 7-й РАБ, poczta polowa nr 42121).
Dodatkowo, przy 7 RBL działał Oddział Specjalny NKWD 7 Rejonu Bazowania Lotnictwa (ros. Особый отдел НКВД 7-й РАБ, poczta polowa nr 05721). Po włączeniu 7 RBL do struktury Wojska Polskiego, przekształcono go w Oddział Informacji 7 Rejonu Bazowania Lotnictwa.
Dowództwo bazy
- dowódca bazy – ppłk Aleksandr Lebiediew (ros. Александр Павлович Лебедев)
- zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – ppłk Aleksandr Otiakowski
- szef sztabu – mjr Dżykajew
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X. Brak numerów stron w książce
Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978. Brak numerów stron w książce
Organizacja i działania bojowe Ludowego Wojska Polskiego w latach 1943–1945. Wybór materiałów źródłowych, tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1958.
Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09. Brak numerów stron w książce