7 Pułk Ułanów
7 Pułk Ułanów to pułk jazdy polskiej z czasów zaborów.
Został utworzony z ochotników w styczniu 1831 roku jako 2 pułk Jazdy Augustowskiej. W kwietniu 1831 roku, w rejonie Łowicza, zmienił nazwę na 7 pułk ułanów. 1 lipca tego samego roku do pułku dołączyła Legia Litewsko-Wołyńska Konna.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku:
- płk Aleksander Oborski (od 8 stycznia 1831),
- mjr Jerzy Bułharyn,
- mjr Mikołaj Korwin Kamieński (od 19 sierpnia; awans na pułkownika 5 września).
Walki pułku
Pułk brał udział w starciach podczas powstania listopadowego.
Bitwy i potyczki:
- Ostrołęka (25 lutego 1831),
- Nur (16 i 22 maja),
- Łysobyki (19 czerwca),
- Drobin (9 lipca),
- Bodzianów (11 lipca),
- Raciąż (23 lipca).
Pułk otrzymał 1 Krzyż Kawalerski oraz 8 złotych i 6 srebrnych odznaczeń.
Przypisy
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815–1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3. Brak numerów stron w książce.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960. Brak numerów stron w książce.