7 Pułk Ułanów (austro-węgierski)

Pułk Ułanów Nr 7 – jednostka kawalerii armii cesarskiej i królewskiej.

Historia pułku

Oddział został utworzony w 1758 roku jako Regiment Dragonów Löwenstein. W 1798 roku przeszedł przekształcenie w 4 Lekki Pułk Dragonów, a w 1802 roku przyjął nazwę 2 Pułk Szwoleżerów. Ostatecznie, 1 czerwca 1851 roku, przyjął nazwę 7 Pułku Ułanów.

Wśród szefów pułku znajdował się:

  • generał kawalerii Christian Philipp Fürst von Löwenstein-Wertheim (1759),
  • FML Carl Richecourt und Nay (1781 – †1789),
  • FML Andreas Karaicsay von Vale-Szaka (1789 – 1800),
  • książę, marszałek polny Friedrich Franz Xaver z Hohenzollern-Hechingen (1801 – †6 IV 1844),
  • FML Friedrich Anton von Hohenzollern-Hechingen (1844 – †13 XII 1847),
  • arcyksiążę, generał kawalerii Karol Ludwik (1848 – †19 V 1896),
  • arcyksiążę, generał kawalerii Franciszek Ferdynand (1897 – †28 VI 1914).

Pułk obchodził swoje święto 17 czerwca, upamiętniając bitwę pod Wisternitz, która miała miejsce w 1758 roku przeciwko pruskiemu regimentowi jazdy.

W 1879 roku sztab pułku oraz kadra uzupełniająca stacjonowała w Brzeżanach.

W latach 1885–1888 pułk był rozmieszczony na Słowacji, gdzie sztab znajdował się w Michalovcach, a kadra zapasowa w Koszycach. Rekruta pozyskiwano z Okręgu Uzupełnień Nr 55 (Brzeżany).

W 1888 roku sztab pułku przeniesiono do Lwowa, a kadra zapasowa do Brzeżan.

Do 1905 roku sztab pułku oraz 1. dywizjon stacjonowali w Mostach Wielkich, 2. dywizjon w Kamionce Strumiłowej, a kadra zapasowa w Brzeżanach. Pułk był częścią 21 Brygady Kawalerii we Lwowie.

W latach 1905–1914 pułk stacjonował w Stockerau, z wyjątkiem kadry zapasowej, która pozostała w Brzeżanach na obszarze 11 Korpusu, z którego czerpała uzupełnienia. Pułk był częścią 10 Brygady Kawalerii.

Żołnierze pułku nosili ciemnozielone czapki oraz srebrne guziki.

Organizacja pokojowa pułku

Komenda

  • pluton pionierów
  • patrol telegraficzny
  • kadra zapasowa
  • 1. dywizjon
  • 2. dywizjon

Każdy dywizjon składał się z trzech szwadronów, z których każdy liczył 117 ułanów. Stan etatowy pułku wynosił 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.

Kadra

Komendanci pułku:

  • płk Jacob Graf Choiseul-Stainville (1758),
  • płk Wilhelm Gradl (1879),
  • płk Julius von Boyneburgk (1885 – 1888),
  • płk Franz Czeyda (od 1888),
  • płk Hugo Janoch (– 1905 → komendant 15 Brygady Kawalerii),
  • płk Ferdinand von Dondorf (1905 – 1909 → komendant 20 Brygady Kawalerii),
  • płk Oskar Mold von Mollheim (1909 – 1914),
  • płk Ernst Primavesi (od 1914).

Oficerowie i podoficerowie:

  • mjr Józef Zaleski,
  • Roman Żaba,
  • ppor. Henryk Starzeński (1879–1883).

Przypisy

Bibliografia

Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914–1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. OCLC 316449958. Brak numerów stron w książce.

Peter Jung: Armia austro-węgierska w I wojnie światowej. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2020. ISBN 978-83-8178-241-8.

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1880. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1879. (niem.).

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1886. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, grudzień 1885. (niem.).

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1887. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, grudzień 1886. (niem.).

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1888. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, grudzień 1887. (niem.).

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1889. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, grudzień 1888. (niem.).

Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, grudzień 1904. (niem.).

Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, grudzień 1905. (niem.).

Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, luty 1914. (niem.).