7 Pułk Tatarski Wielkiego Księstwa Litewskiego
Był to oddział jazdy w armii Wielkiego Księstwa Litewskiego, który należał do wojsk I Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został sformowany w maju 1792 roku, wcześniej znany jako Pułk Tatarski Aleksandra Ułana lub 2 Pułk Tatarów. W trakcie działań wojennych przeciwko Rosji, wielu żołnierzy oraz oficerów z 4 pułku przedniej straży opuściło swoją jednostkę, stając się podstawą do utworzenia nowego 7 pułku tatarskiego. W październiku 1792 roku pułk został rozwiązany w związku z konfederacją targowicką. Zgodnie z etatem z września 1792 roku, pułk powinien liczyć 500 żołnierzy, jednak w rzeczywistości służyło w nim 409 osób. Po rozwiązaniu jednostki, część żołnierzy została przeniesiona do innych pułków. Proces ten miał miejsce 6 kwietnia 1793 roku, kiedy ppłk A. Ułan pisał do hetmana Sz. Kossakowskiego:
Żołnierze pułku
Etatowa obsada oficerska była regulowana przez etat stutysięczny wojska, który przewidywał obecność w pułku:
- pułkownika,
- podpułkownika,
- dwóch majorów,
- kwatermistrza,
- audytora,
- dwóch adiutantów,
- czterech rotmistrzów z chorągwiami,
- czterech rotmistrzów sztabowych,
- ośmiu poruczników,
- ośmiu chorążych.
Pułkownikiem był Aleksander Mustafa Ułan, a kwatermistrzem Aleksander Jabłoński.
Przypisy
Bibliografia
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.
Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.