7 Pułk Tatarski Wielkiego Księstwa Litewskiego

7 Pułk Tatarski Wielkiego Księstwa Litewskiego

Był to oddział jazdy w armii Wielkiego Księstwa Litewskiego, który należał do wojsk I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Pułk został sformowany w maju 1792 roku, wcześniej znany jako Pułk Tatarski Aleksandra Ułana lub 2 Pułk Tatarów. W trakcie działań wojennych przeciwko Rosji, wielu żołnierzy oraz oficerów z 4 pułku przedniej straży opuściło swoją jednostkę, stając się podstawą do utworzenia nowego 7 pułku tatarskiego. W październiku 1792 roku pułk został rozwiązany w związku z konfederacją targowicką. Zgodnie z etatem z września 1792 roku, pułk powinien liczyć 500 żołnierzy, jednak w rzeczywistości służyło w nim 409 osób. Po rozwiązaniu jednostki, część żołnierzy została przeniesiona do innych pułków. Proces ten miał miejsce 6 kwietnia 1793 roku, kiedy ppłk A. Ułan pisał do hetmana Sz. Kossakowskiego:

Żołnierze pułku

Etatowa obsada oficerska była regulowana przez etat stutysięczny wojska, który przewidywał obecność w pułku:

  • pułkownika,
  • podpułkownika,
  • dwóch majorów,
  • kwatermistrza,
  • audytora,
  • dwóch adiutantów,
  • czterech rotmistrzów z chorągwiami,
  • czterech rotmistrzów sztabowych,
  • ośmiu poruczników,
  • ośmiu chorążych.

Pułkownikiem był Aleksander Mustafa Ułan, a kwatermistrzem Aleksander Jabłoński.

Przypisy

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.

Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.

Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.