7 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Pilzno (LIR Pilsen Nr. 7) – jednostka piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
Historia pułku
1 maja 1889 roku w Pilźnie utworzono Czeski Pułk Piechoty Obrony Krajowej Nr 7 (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 7). Powstał on z połączenia czterech niezależnych batalionów, które zostały zorganizowane w 1869 roku:
- Batalion Piechoty Obrony Krajowej Beroun Nr 34 w Beroun (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Bataillon Beraun Nr. 34),
- Batalion Piechoty Obrony Krajowej Pilzno Nr 35 w Pilźnie (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Bataillon Pilsen Nr. 35),
- Batalion Piechoty Obrony Krajowej Klatovy Nr 36 w Pilźnie (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Bataillon Klattau Nr. 36),
- Batalion Piechoty Obrony Krajowej Písek Nr 47 w Písku (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Bataillon Pisek Nr. 47).
Bataliony pozostały w swoich garnizonach, zachowując dotychczasowe numery, nazwy wyróżniające oraz autonomię w zakresie administracji i uzupełnień.
W styczniu 1893 roku do pułku dołączono Batalion Obrony Krajowej Budziejowice Nr 28 (niem. Landwehr-Bataillon Budweis Nr. 28) z Czeskich Budziejowic (niem. Budweis), który wcześniej podlegał komendantowi Czeskiego Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 8. W tym samym czasie Batalion Obrony Krajowej Beroun Nr 34 został wyłączony z pułku, przeniesiony do Pragi i podporządkowany komendantowi Czeskiego Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 8.
W 1894 roku bataliony straciły samodzielność w zakresie administracji i uzupełnień, stając się częścią pułku. Otrzymały nowe numery: 1. batalion (były 35), 2. batalion (były 36), 3. batalion (były 47) oraz 4. batalion (były 28). Pułk zmienił swoją nazwę wyróżniającą z „Czeski” na „Pilzno” (niem. Landwehr-Infanterie-Regiment Pilsen Nr. 7) i został podporządkowany komendantowi Brygady Piechoty Obrony Krajowej w Pradze, generałowi majorowi Theodorowi Haas von Kattenburg, który wcześniej dowodził Galicyjskim Pułkiem Piechoty Nr 89 w Jarosławiu.
1 października 1899 roku 3. batalion w Písku został włączony do nowo utworzonego Pułku Piechoty Obrony Krajowej Pisek Nr 28, a 4. batalion w Budziejowicach stał się częścią nowego Pułku Piechoty Obrony Krajowej Budziejowice Nr 29. Od tego momentu pułk składał się z trzech batalionów. Trzeci batalion został utworzony jako nowy pododdział z siedzibą w Rokycanach (niem. Rokýtany). Pułk został podporządkowany komendantowi nowo powstałej Brygady Piechoty Obrony Krajowej w Pilźnie.
W kolejnym roku Brygada Piechoty Obrony Krajowej w Pilźnie została włączona do Dywizji Obrony Krajowej w Pradze.
W 1901 roku brygada została przemianowana na 41 Brygadę Piechoty Obrony Krajowej Pilzno, a dywizja na 21 Dywizję Obrony Krajowej (od 1905 roku – 21 Dywizja Piechoty Obrony Krajowej).
Podporządkowanie i lokalizacja pułku nie uległy zmianie do 1914 roku.
Okręg uzupełnień Obrony Krajowej Pilzno (niem. Pilsen), Písek (niem. Pisek) oraz Beroun (niem. Beraun) znajdował się w obrębie 8 Korpusu.
Kolory pułkowe to: trawiasty (grasgrün), a guziki były srebrne z numerem „7”.
W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku wynosił: 60% – Czesi, 39% – Austriacy.
W trakcie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w kwietniu i maju 1915 roku w Galicji, biorąc udział w bitwie pod Gorlicami. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych w Ropicy Ruskiej nr: 77 i 78.
W 1917 roku jednostka została przemianowana na Pułk Strzelców Nr 7 (niem. Schützenregiment Nr. 7).
Komendanci pułku
ppłk Franz Fleischer (1889–1890 → komendant 22 Bukowińskiego Pułku Piechoty Obrony Krajowej)
ppłk Alois von Tschusi zu Schmidhoffen (1890–1892 → stan spoczynku)
płk Eduard von Trinks (1892–1893)
płk Anton Menschik (1893–1896)
płk Wilhelm Schleif (1896–1898 → komendant Pułku Piechoty Obrony Krajowej Praga Nr 8)
płk Wenzel Herczik (1898–1901 → stan spoczynku)
płk Johann Friedel (1901–1906)
płk Wilhelm Spitzberg (1907–1908)
płk Rudolf Bürkl (1909–1912)
płk Franz Sappe (1912–1914)
Przypisy
Bibliografia
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1889. Wiedeń: luty 1889.
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1890. Wiedeń: luty 1890.
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1894. Wiedeń: luty 1894.
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1895. Wiedeń: luty 1895.
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1900. Wiedeń: styczeń 1900.
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder dla 1901. Wiedeń: styczeń 1901.
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder dla 1902. Wiedeń: styczeń 1902.
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder dla 1914. Wiedeń: styczeń 1914.
Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 – 1914
Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 7
