7 pułk piechoty Legionów (7 pp Leg.) – jednostka piechoty Polskiej Siły Zbrojnej oraz Wojska Polskiego II RP.
Formowanie
W okresie od lata 1917 roku do wiosny 1918 roku w garnizonach Polskiej Siły Zbrojnej w Ostrowi Mazowieckiej i Zegrzu trwały prace organizacyjne oraz szkoleniowe, które doprowadziły do utworzenia 1 maja 1918 roku 1 pułku piechoty. Struktura pułku obejmowała trzy bataliony oraz kompanię karabinów maszynowych, przy czym 12 kompania (garnizonowa) pełniła funkcję asystencyjną w Warszawie. W listopadzie 1918 roku 1 pułk piechoty wziął udział w rozbrajaniu jednostek niemieckich w Warszawie, Ostrowi Mazowieckiej i Małkini.
W związku z odtworzeniem pułków legionowych, 1 pułk piechoty, jako młodszy, został na początku lutego 1919 roku przemianowany na 7 pułk piechoty Legionów.
W grudniu 1919 roku batalion zapasowy pułku stacjonował w Chełmie.
Pułk w walce o granice
Mapy walk pułku
Kawalerowie Virtuti Militari
Pułk w okresie pokoju
W czasie międzywojennym 7 pułk piechoty Legionów stacjonował w Okręgu Korpusu Nr II w garnizonie Chełm, wchodząc w skład 3 Dywizji Piechoty Legionów.
19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski, ustalił 22 września jako datę święta pułkowego, obchodzonego „w rocznicę największego zwycięskiego boju pod Brzostowicą Wielką”.
W 1930 roku, po wprowadzeniu nowej organizacji piechoty w czasie pokoju, pułk zajął się szkoleniem rekrutów dla potrzeb 3 Batalionu Strzelców w Rembertowie.
24 września 1933 roku, w obecności Prezydenta RP Ignacego Mościckiego oraz generała dywizji Sławoj Składkowskiego, poświęcono Pomnik Poległych Żołnierzy 7 pp Leg. w wojnach o granice z lat 1918–1920.
8 czerwca 1939 roku w Warszawie odbył się Walny Zjazd Delegatów Koła Żołnierzy VI batalionu I Brygady Legionów Polskich w Oficerskim Kasynie Garnizonowym. Obradom przewodniczył komendant koła, generał dywizji Tadeusz Piskor. W trakcie obrad przyjęto wniosek o ufundowanie sztandaru dla chełmskiego pp Leg. z inicjatywy VI baonu, podkreślając łączność ideową z chełmskim pułkiem.
Pułk w kampanii wrześniowej
Symbole pułku
Sztandar
22 września 1921 roku w Podbrodziu, z okazji bitwy pod Brzostowicą, płk Władysław Bończa-Uzdowski w imieniu Naczelnika Państwa oraz Naczelnego Wodza wręczył dowódcy pułku chorągiew, ufundowaną przez Związek Ziemian Ziemi Chełmskiej. Chorągiew poświęcił ks. bp Władysław Bandurski, a rodzicami chrzestnymi zostali Irena Iżycka i Wacław Rzewuski. Losy sztandaru po 1939 roku pozostają nieznane.
Odznaka pamiątkowa
6 września 1929 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski, zatwierdził wzór oraz regulamin odznaki pamiątkowej 7 Pułku Piechoty Legionów. Odznaka o wymiarach 40 x 40 mm ma kształt granatowego krzyża emaliowanego, w środku z rombem z orłem wojskowym II i III Brygady Legionów Polskich z 1916 roku, w koronie zamkniętej na tle czerwonej emalii. Na polach między ramionami krzyża umieszczono numer i inicjały „7 PPL”. Odznaka, wieloczęściowa, wykonana była ze srebra lub tombaku srebrzonego, emaliowana i łączona trzema nitami. Wykonawcą odznaki był Wiktor Gontarczyk z Warszawy.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku
ppłk Karol Udałowski (1 V 1918 – 16 III 1920)
mjr Zdzisław Trześniowski (p. o. 2 V 1919 – 2 VI 1920)
ppłk / płk piech. Zdzisław Maćkowski (17 VII 1920 – 13 VI 1923 → dowódca 86 pp)
płk piech. Michał Micewicz (od 13 VI 1923)
płk Mieczysław Więckowski (XI 1925 – † 13 V 1926)
ppłk / płk dypl. piech. Stanisław Borowiec (14 X 1926 – 18 VI 1930 → dowódca piechoty dywizyjnej 2 DP Leg.)
ppłk / płk piech. Stanisław Dąbek (VI 1930 – X 1937 → dowódca 52 pp)
ppłk / płk piech. Władysław Muzyka (XI 1937 – 8 IX 1939 ranny)
mjr piech. Roman Stefan Grabiński (8 – †23 IX 1939 Antoniówka)
Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 – I zastępca dowódcy pułku)
ppłk piech. Karol Guilleaume (10 VII 1922 – 20 X 1923 → zastępca dowódcy 63 pp)
mjr piech. Bolesław Pytel (20 X 1923 – 3 X 1924 → dowódca 10 baonu granicznego)
ppłk piech. Bolesław Menderer (XII 1924 – III 1926 → oficer PW 24 DP)
ppłk piech. Stanisław Dąbek (11 III 1926 – 24 VII 1928 → komendant SPRez. Piech. nr 4)
ppłk dypl. piech. Jarosław Szafran (5 XI 1928 – 23 XII 1929 → Inspektorat Armii w Warszawie)
ppłk piech. Zdzisław Zajączkowski (21 I 1930 – 28 VI 1933 → zastępca szefa Dep. Piech. MSWojsk.)
ppłk dypl. piech. dr Stanisław Biegański (od 28 IX 1933)
ppłk piech. Władysław Muzyka (do XI 1937 → dowódca pułku)
ppłk piech. Stanisław Jan Gumowski (1938 – IX 1939)
Żołnierze 7 pułku piechoty Legionów – ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej można znaleźć m.in. w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Muzeum Katyńskie.
Upamiętnienie
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Piotr Mateusz P.M. Bartoszewski, Zaginiony pułk. Zarys wrześniowej historii 7 pułku piechoty Legionów, Lublin: Piotr M. Bartoszewski, 2013, ISBN 978-83-62132-34-8, OCLC 909989315. Brak numerów stron w książce.
Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.
Ferdynand Markiewicz: Zarys historji wojennej 7-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Janusz Odziemkowski: Piechota polska w wojnie z Rosją bolszewicką 1919-1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adam”, 2010. ISBN 978-83-7072-650-8.
Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918–1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Pantera Books, 2007. ISBN 83-204-3299-5.
Adam Rzadkowski: 3 Dywizja Piechoty. Warszawa: Edipresse Polska SA, 2016, seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939. ISBN 978-83-7945-592-8.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Maciej Wyrwa: Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940. Pruszków: Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, 2015. ISBN 978-83-64486-31-9.