7 Pułk Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego

7 Pułk Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego (7 plbr) to jednostka lotnictwa bombowo-rozpoznawczego wchodząca w skład Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1946 roku, na lotnisku w Leźnicy Wielkiej w pobliżu Łęczycy, utworzono 7 Samodzielny Pułk Lotniczy Bombowców Nurkujących, bazując na 3 Pułku Lotnictwa Bombowego. Zgodnie z etatem nr 6/42 jednostka miała zatrudniać 406 żołnierzy oraz 1 pracownika kontraktowego. Pułk składał się z czterech eskadr, z których każda miała po trzy klucze samolotów Pe-2.

W tym samym roku pułk przeszedł na nowy etat nr 6/59, który przewidywał 692 żołnierzy i 29 pracowników kontraktowych oraz zmienił nazwę na 7 Pułk Bombowców Nurkujących.

30 marca 1947 roku minister obrony narodowej, marszałek Michał Rola-Żymierski, wręczył pułkowi sztandar, który został ufundowany przez mieszkańców Łęczycy.

Od 11 do 21 kwietnia 1947 roku pułk przeniósł się na lotnisko w Ławicy w Poznaniu. W 1950 roku jednostka została przeformowana w 7 Pułk Lotnictwa Bombowego i przeniesiona na lotnisko w Malborku.

10 października 1949 roku na lotnisku w Legnicy odebrano pierwsze osiem samolotów Tu-2, głównie w wersji Tu-2S, oraz przynajmniej jeden szkolno-treningowy UTu-2.

W ramach sześcioletniego planu rozwoju lotnictwa pułk przeszedł na nowy etat, który przewidywał 260 żołnierzy oraz 2 pracowników kontraktowych. Nowa lokalizacja stacjonowania pułku to lotnisko w Bydgoszczy, a jednostka miała wejść w skład organizowanej 15 Dywizji Lotnictwa Bombowego.

5 września 1957 roku pułk został przeniesiony na lotnisko w Powidzu.

W wyniku zmian w koncepcji wojennej 15 Dywizję Lotnictwa Bombowego rozwiązano, a na podstawie 7 Pułku Lotnictwa Bombowego utworzono 7 Brygadę Lotnictwa Bombowego, w skład której wchodziły trzy eskadry lotnictwa bombowego oraz jedna eskadra lotnictwa rozpoznawczego.

W 1968 roku, na bazie 7 Brygady Lotnictwa Bombowego oraz rozformowywanego 33 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Operacyjnego, powstała 7 Brygada Lotnictwa Rozpoznawczo-Bombowego. Nowa struktura brygady obejmowała dwie eskadry lotnictwa rozpoznania operacyjnego, eskadrę lotnictwa rozpoznania i przeciwdziałania radioelektronicznego oraz eskadrę lotnictwa bombowego.

W 1973 roku rozwiązano eskadrę lotnictwa bombowego, a jednostkę przekształcono w 7 Brygadę Lotnictwa Rozpoznania Operacyjnego.

W 1974 roku do brygady wprowadzono pierwsze samoloty Su-20, które umożliwiały efektywne rozpoznanie fotograficzne zarówno w dzień, jak i w nocy, w połączeniu z ogólnym rozpoznaniem radioelektronicznym. Dzięki tym zmianom brygada została przekształcona w 7 Brygadę Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego.

W 1982 roku brygada przekształciła się w 7 Pułk Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego, a w 1987 roku jednostka została podporządkowana 2 Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego.

W 1999 roku 7 Pułk Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego został rozwiązany, a na jego bazie utworzono m.in. 6. i 7 Eskadrę Lotnictwa Taktycznego.

Odznaka pułkowa

Odznaka pułkowa ma wymiary 36×22 mm i została zaprojektowana w formie stylizowanego srebrzystego skrzydła. W dolnej części umieszczono emaliowaną niebieską cyfrę 7, na której widnieje rok 1946 oraz biały napis plbr. U nasady cyfry 7 znajduje się kontur bomby, wypełniony szaro-emalią.

Projekt odznaki został stworzony przez Benedykta Sasima, a wykonanie zlecono pracowni grawerskiej Jarosława Jakubowskiego w Poznaniu.

Dowódcy pułku i brygady

Lista dowódców pułku pochodzi z publikacji Józefa Zielińskiego [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010, s. 123-124.

ppłk pil. Michał Bażenow (1946)
ppłk pil. Szczepan Ścibior (1946 – 1947)
ppłk pil. Czesław Mankiewicz (1947)
ppłk pil. Witold Pniewski (1947 – 1948)
ppłk pil. Michał Bortnikow (1948 – 1953)
mjr pil. Aleksander Jemielin (1953 – 1954)
kpt. pil. Jerzy Wójcik (1954 – 1959)
ppłk pil. Jerzy Łagoda (1959 – 1960)
kpt. pil. Jerzy Knyszewski (1960 – 1962)
mjr pil. Ireneusz Hejda (1962 – 1963)
ppłk pil. Jerzy Łagoda (1963 – 1964)
płk pil. Jerzy Wójcik (1964 – 1973)
płk pil. Jerzy Adamiec (1973 – 1975)
ppłk pil. Maciej Paszkowski (1975 – 1977)
ppłk pil. Jan Kania (1977 – 1984)
mjr pil. Tadeusz Kuziora (1984 – 1986)
płk pil. Czesław Śledzik (1986 – 1989)
ppłk pil. Benedykt Sasim (1989 – 1991)
płk pil. Krzysztof Adamczak (1991 – 1996)
ppłk pil. Leszek Cwojdziński (1996 – 2000)

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielochowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. Warszawa: Bellona, 1997. ISBN 83-11-08588-9. Brak numerów stron w książce.

Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.

Sławomir Bartosik, Marek Łaz, Marian Mikołajczyk, Robert Senkowski, Pierwsze samoloty odrzutowe w lotnictwie polskim, część 1, Lotnictwo Wojskowe Magazyn Miłośników Lotnictwa Nr 1 (28), Magnum-X Sp. z o.o. styczeń-luty 2003, ISSN 1505-1196.