7 Ochotnicza Dywizja Górska SS „Prinz Eugen”

7 Ochotnicza Dywizja Górska SS „Prinz Eugen” to niemiecka jednostka Waffen-SS, która została utworzona w marcu 1942 roku. W trakcie okupacji Jugosławii jednostka ta wykazała się m.in. barbarzyństwem wobec ludności cywilnej.

Historia

Dywizja została powołana w lutym 1942 roku, a jej skład stanowili głównie Niemcy z regionu Banatu. Patronem jednostki był austriacki feldmarszałek Eugeniusz Sabaudzki (niem. Prinz Eugen von Savoyen).

Początkowo planowano, aby dywizja składała się z Niemców z Banatu, Chorwacji oraz Siedmiogrodu. W październiku 1942 roku skierowano ją do walki z jugosłowiańską partyzantką. W wyniku niedoboru ochotników, jednostkę uzupełniano przez pobór, włączając do niej także Serbów, Rumunów, Węgrów i Chorwatów. Do stycznia 1944 roku z Banatu i Serbii powołano około 22 000 żołnierzy. Dywizja była dobrze wyposażona, głównie dzięki zdobyczom z Czech, Polski, Francji oraz Jugosławii. W całym okresie swojego istnienia zajmowała się zwalczaniem partyzantów w Jugosławii, przyczyniając się do licznych grabieży oraz mordów na cywilach.

W 1943 roku wzięła udział w dwóch kluczowych bitwach przeciwko Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii dowodzonej przez Tity – bitwie nad Neretwą oraz bitwie nad Sutjeską. W październiku 1944 roku dywizja po raz pierwszy spotkała się z Armią Czerwoną, z którą stawiała czoła aż do maja 1945 roku. Ostatecznie kapitulowała w Słowenii, w pobliżu miasta Kranj.

Niektórym etnicznym Niemcom udało się uciec do Austrii, jednak część z nich została pojmana przez jednostki partyzanckie. 22 maja 1945 roku prawdopodobnie 2000 Niemców naddunajskich z „Prinz Eugen” zostało rozstrzelanych przez partyzantów w pobliżu Brežic.

Dowódcy dywizji

SS-Brigadeführer/Gruppenführer Artur Phleps (30 stycznia 1942 – czerwiec 1943)

SS-Brigadeführer Karl von Oberkamp (3 lipca 1943 – 30 stycznia 1944)

SS-Brigadeführer Otto Kumm (30 stycznia 1944 – 20 stycznia 1945)

SS-Brigadeführer August Schmidthuber (20 stycznia 1945 – 8 maja 1945)

Struktura organizacyjna

13 Ochotniczy Pułk Strzelców Górskich SS „Artur Phelps”

14 Ochotniczy Pułk Strzelców Górskich SS „Skanderbeg”

7 Ochotniczy Pułk Artylerii Górskiej SS

7 Batalion Pancerny

7 Górski Batalion Niszczycieli Czołgów SS

7 Dywizjon Kawalerii SS

7 Batalion Dział Szturmowych SS

7 Batalion Artylerii Przeciwlotniczej SS

7 Górski Batalion Łączności SS

7 Ochotniczy Górski Batalion Rozpoznawczy SS

7 Batalion Pionierów Górskich SS

Oprócz tego istniały mniejsze oddziały dywizyjne, takie jak batalion cyklistów, oddział rozpoznawczy cyklistów, oddział gospodarczy, sanitarny, propagandowy, żandarmerii, weterynarii itp.

Przypisy

Bibliografia

Ben Shepherd: Żołnierze Hitlera. Armia niemiecka w Trzeciej Rzeszy. Oświęcim: 2017. ISBN 978-83-7889-539-8.